چون دو تا شد قدت از پـیری گرانجانی مکنبـیش ازین استـادگی بـا اسب چـوگانی مکنپـیش دریا قطره را نعل سفر در آتـش استدر گـهر این قـطـره را زین بـیش زندانی…
| چون دو تا شد قدت از پـیری گرانجانی مکن | بـیش ازین استـادگی بـا اسب چـوگانی مکن |
| پـیش دریا قطره را نعل سفر در آتـش است | در گـهر این قـطـره را زین بـیش زندانی مـکـن |
| همچو اوراق خزان اسباب دنیا رفتنی است | خواب را بـر چـشم خود تـلخ از نگهبـانی مکن |
| گـر شـب خــود را نـسـازی از دل بــیـدار روز | روز را چـون شـب ز خـواب روز ظـلمانی مکـن |
| صــورت دیـوار مــی ســازد تــرا تــن پــروری | تـکـیه از غـفـلـت بـه دیوار تـن آسـانـی مـکـن |
| مـرغ زیـرک دام را در دانـه مـی بـینـد عـیـان | در حـضـور موشـکـافـان سـبـحـه گردانی مکن |
| گـریـه را بـاشـد اثـرهـای نـمـایـان در سـحـر | بـا زمـین پـاک بـخـل از دانـه افـشـانـی مـکـن |
| زیر گـردون ماهرویی نیسـت بـی داغ کـلـف | پیش این ناشسته رویان مشق حیرانی مکن |
| تـیزتـر گـردد ز سـوهـان تـیغ های بـی امـان | بـی سـبـب در کار مبـرم چـین پـیشانی مکن |
| پـاس دار از شور چشمان سنبـل فردوس را | در مـیـان جــمـع، اظــهـار پــریـشــانـی مـکـن |
| حـرف حـق بـا بـاطلان گفتـن ندارد حـاصلی | در زمـیـن شـور صـائب دانـه افـشـانـی مـکـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
