سـه روز شـد کـه نگـارین مـن دگـرگـونـسـتشـکـر تــرش نـبــود آن شـکـر تـرش چـونـسـتبـه چـشـمـه ای کـه در او آب زنـدگـانـی بــودسـبـو بـبـردم و دیدم کـه…
| سـه روز شـد کـه نگـارین مـن دگـرگـونـسـت | شـکـر تــرش نـبــود آن شـکـر تـرش چـونـسـت |
| بـه چـشـمـه ای کـه در او آب زنـدگـانـی بــود | سـبـو بـبـردم و دیدم کـه چـشـمه پـرخـونسـت |
| به روضه ای که در او صد هزار گل می رست | بـه جـای میوه و گل خـار و سـنگ و هامونسـت |
| فـسـون بــخـوانـم و بــر روی آن پــری بــدمـم | از آنک کـار پـری خـوان همـیشـه افـسـونـسـت |
| پـری من بـه فسـون ها زبـون شـیشـه نشـد | کـه کـار او ز فــســون و فـســانـه بــیـرونـســت |
| مـیـان ابــروی او خـشـم هـای دیـریـنـه سـت | گــره در ابــروی لـیـلـی هـلــاک مـجــنـونـســت |
| بــیـا بـیـا کـه مـرا بـی تـو زنـدگـانـی نـیـسـت | بـبـین بـبـین که مرا بـی تـو چـشم جـیحونست |
| بـه حق روی چو ماهت که چـشم روشن کن | اگـر چـه جـرم مـن از جـمـلـه خـلـق افـزونسـت |
| بـه گرد خـویش بـرآید دلم که جـرمم چـیست | از آنـک هـر سـبــبـی بــا نـتـیـجـه مـقـرونـسـت |
| نــدا هــمــی رســدم از نــقــیـب حــکــم ازل | که گرد خویش مجو کاین سبب نه زان کونست |
| خــدای بــخــشــد و گــیــرد بــیــارد و بـــبــرد | کـه کــار او نـه بــه مـیـزان عــقــل مـوزونـســت |
| بـیا بـیا کـه هم اکـنون بـه لـطـف کـن فـیکـون | بـهـشـت در بـگـشـایـد کـه غـیـر مـمـنـونـسـت |
| ز عـین خـار بـبـینـی شـکـوفـه هـای عـجـیب | ز عـیـن سـنـگ بــبـیـنـی کـه گـنـج قـارونـسـت |
| کـه لـطــف تــا ابــدســت و از آن هـزار کـلـیـد | نــهـان مــیـانــه کــاف و ســفــیـنـه نــونــســت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
