وجـود من بـه کف یار جـز که سـاغـر نیسـتنگـاه کـن بـه دو چـشـمـم اگـرت بـاور نیسـتچــو سـاغـرم دل پــرخــون مـن و تــن لـاغـربـه دسـت عشق که زرد و نزار…
وجـود من بـه کف یار جـز که سـاغـر نیسـت | نگـاه کـن بـه دو چـشـمـم اگـرت بـاور نیسـت |
چــو سـاغـرم دل پــرخــون مـن و تــن لـاغـر | بـه دسـت عشق که زرد و نزار و لاغر نیسـت |
به غیر خون مسلمان نمی خورد این عشق | بـیا بـه گوش تـو گویم عـجـب که کافر نیسـت |
هــــزار صـــــورت زایــــد چـــــو آدم و حـــــوا | جـهان پـرسـت ز نقـش وی او مـصـور نیسـت |
صــــلـــاح ذره صــــحــــرا و قــــطــــره دریـــا | بــدانـد و مـدد آرد کـه عــلـم او کــر نـیـســت |
بــه هـر دمــی دل مــا را گــشــایـد و بــنـدد | چـرا دلش نشناسـد بـه فعلش ار خـر نیسـت |
خـر از گشادن و بـسـتـن بـه دست خـربـنده | شدسـت عارف و داند که اوست دیگر نیست |
چـو بـیـنـدش سـر و گـوش خـرانـه جـنـبـانـد | نـدای او بــشـنـاســد کـه او مـنـکـر نـیـســت |
ز دست او علف و آب های خـوش خوردست | عجـب عجب ز خدا مر تـو را چنان خور نیست |
هـزار بــار بــبــســتــت بــه درد و نـالـه زدی | چـه منکری که خـدا در خـلاص مضطر نیسـت |
چـو کـافـران نـنـهی سـر مـگـر بـه وقـت بـلـا | بـه نیم حـبـه نیرزد سـری کـز آن سـر نیسـت |
هــزار صـــورت جـــان در هــوا هــمــی پـــرد | مـثـال جـعـفـر طـیـار اگـر چـه جـعـفـر نـیسـت |
ولــیــک مــرغ قــفــص از هــوا کــجـــا دانــد | گـمـان بـرد ز نژنـدی کـه خـود مـرا پـر نیسـت |
سـر از شـکـاف قـفـص هر نفـس کند بـیرون | سرش بگنجد و تن نی از آنک کل سر نیست |
شکاف پـنج حـس تـو شکاف آن قفص است | هـزار مـنـظـر بـینـی و ره بـه مـنـظـر نـیـسـت |
تـن تـو هـیزم خـشـکـسـت و آن نـظـر آتـش | چـو نیک درنگـری جـمـلـه جـز کـه آذر نیسـت |
نه هیزمسـت که آتـش شدست در سوزش | بـدانـک هـیزم نـورسـت اگـر چـه انـور نـیسـت |
بــرای گـوش کـســانـی کـه بــعــد مـا آیـنـد | بــگـویـم و بــنـهـم عــمـر مـا مأخــر نـیـســت |
که گوششـان بـگرفتـسـت عشق و می آرد | ز راه هـای نـهـانـی کـه عـقـل رهـبـر نـیسـت |
بـخـفت چـشـم محـمد ضـعیف گشـت ربـاب | مخـسب گنج زرست این سخن اگر زر نیست |
خـلـایق اخـتـر و خـورشـید شـمـس تـبـریزی | کـدام اخــتــر کـز شــمـس او مـنـور نـیـســت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج