پــیـش چــنـیـن مـاه رو گــیـج شــدن واجــبــســتعشـرت پـروانه را شمع و لگن واجـبـسـتهـسـت ز چــنـگ غـمـش گـوش مـرا کـش مـکـشهر دمـم از چـنـگ او تـن ت…
پــیـش چــنـیـن مـاه رو گــیـج شــدن واجــبــســت | عشـرت پـروانه را شمع و لگن واجـبـسـت |
هـسـت ز چــنـگ غـمـش گـوش مـرا کـش مـکـش | هر دمـم از چـنـگ او تـن تـننن واجـبـسـت |
دلـو دو چــشــم مـرا گـر چــه کـه کـم نـیـســت آب | مـردمـک دیـده را چــاه ذقـن واجــبــســت |
دلــبـــر چـــون مــاه را هــر چــه کــنــد مــی رســد | عاشق درگاه را خـلق حـسـن واجـبـسـت |
طـره خـویـش ای نـگـار خـوش بــه کـف مـن سـپـار | هر که در این چه فتاد داد رسن واجبست |
عشق که شهر خوشیست این همه اغیار چیست | حفظ چنین شهر را بـرج و بـدن واجـبـست |
غــمــزه دزدیــده را شــحـــنــه غــم در پـــیــســـت | روشـنـی دیـده را خـوب خـتـن واجـبـسـت |
عـاشـق عـیسـی نـه ای بـی خـور و خـر کـی زیی | کـالـبــد مـرده را گـور و کـفـن واجـبــسـت |
مــریـم جــان را مــخــاض بــرد بــه نــخــل و ریــاض | مـنـقـطــع درد را نـزل وطــن واجــبــســت |
نــزل دل بـــارکـــش هــســـت مــلــاقـــات خـــوش | ناقه پـرفاقه را شـرب و عـطـن واجـبـسـت |
لــطــف کــن ای کــان قــنــد راه دهــانــم بـــبـــنــد | اشتـر سـرمسـت را بـند دهن واجـبـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج