دلـش شــکــســتــه نـگــردد ازیـن ســخــن دانـمکه گرچـه سـخـت بـود نشکند ز شکر سـنگبــســوی حــضــرت او زیـن نـمـط ســخــن نـبــرمکـز ابـلـهـیـسـت زدن…
دلـش شــکــســتــه نـگــردد ازیـن ســخــن دانـم | که گرچـه سـخـت بـود نشکند ز شکر سـنگ |
بــســوی حــضــرت او زیـن نـمـط ســخــن نـبــرم | کـز ابـلـهـیـسـت زدن بـر مـحـک زرگـر سـنـگ |
مـــن از بــــرای دل او دگـــر نـــگـــویـــم شـــعـــر | کـه آب مـی نـکـنـد بـیـش ازین اثـر در سـنـگ |
بـــدیــن قــصـــیــده تـــر در وغـــای هــجـــرانــش | مراسـت لشـکر از آب و سـلاح لشـکر سـنگ |
جــواب ایــن ســخــن آبــدار مــمــکــن نــیــســت | مگر خـطـیب صـدا را کـه هسـت منبـر سـنگ |
بــدیـن فـریـده ز عـطــار طــبــع مـن چــه عــجــب | که عود سـوز مجـامع شود چـو مجـمر سـنگ |
بـــدســت نــاظــم عــقــل از فــلــاخـــن خـــاطــر | ازین قـصـیده رسـانـم بـهفـت کـشـور سـنـگ |
مـگـوی از آنـکــه نـبــاشــد دریـن لـطــایـف عــیـب | مـجـوی از آنـکـه نـیـابــی در آب کـوثـر سـنـگ |
ســـزد کــه وزن نــیــارد بـــنــزد گــوهــر ســـنــگ | کـه تـو چـو گـوهـری و دلـبــران دیـگـر سـنـگ |
چــو راه عـشـق تــو کـوبــم بــســازم از سـرپــای | چـو خاک کوی تـو سنجـم بـسازم از زر سنگ |
اگـــر چـــه نـــثـــر زر و ســـیــم کـــرد نـــتـــوانــم | بـنظـم خـرج کـنم بـا تـو همچـو جـوهر سـنگ |
عـروس حـسـن تــو چـون جــلـوه کـرد خـاطـر مـن | بــدر نـظــم مــرصــع کــنـد چــو زیـور ســنـگ |
کـســی کـه نـســبــت گـوهـر کـنـد بــخــاک درت | چـو صـیرفـیسـت کـه بـا زر کـند بـرابـر سـنگ |
تــو هــمــچــو آب لــطــیـفــی از آن هـمــی داری | مـدام از دل خــود هـمـچــو آب در بــر ســنـگ |
چــکــیــد در ره عــشــق تــو خــون دل بــر خــاک | رسـید بـر سـر کـوی تـو پـای جـان بـر سـنـگ |
کــجـــا بـــمــنــزل وصــلــت رســم چـــو انــدر راه | اولـاغ عـمـر سـقـط مـی شـود بـهر فـرسـنگ |
پـلـنـگ طـبــعـی و مـن بــر درت چـو سـگ خـوارم | بـدسـت جـور مزن بـر چـو من غـضـنفر سـنگ |
دلــت کــنــون بـــجـــفــا مــیــل بـــیــشــتـــر دارد | چـرا ز مـرکـز خـود مـی(کـنی) فـروتـر سـنـگ |
مــرا بــچــنــگ جــفــا مــی زنــی و مــی گــویـی | که تـو چـو آب لطـیفی بـرو همی خـور سـنگ |
ز غـیـر عـشـق تــو پــرداخــتــیـم خــاطـر خـویـش | که بـت شود چو درافتد بدست بـت گر سنگ |
بــتــرک دنــیـا جــز مــرد عــشــق کــس نــکــنــد | کـه ارمـنـی نـزنـد بـر صـلـیـب قـیـصـر سـنـگ |
نــه مــرد عــشــق بــود گــر بــود مــدبـــر عــقــل | نـه کــار گــوی کــنـد گــر بــود مــدور ســنـگ |
ز نـور عـشــق شـود چــون مـلـک بــمـعـنـی مـرد | ز بــت تــراش شــود آدمـی بــپــیـکـر ســنـگ |
نــه پـــرتـــو اثـــر عـــاشـــقــیــســـت در هــر دل | نه مـعـجـز حـجـر مـوسـویسـت در هر سـنـگ |
بــنــای کــعــبــه مــهــرت چــو مــی نــهــاد دلــم | بــعـقـل گـفـتـم کـاز هـر طـرف بــیـاور سـنـگ |
مــرا زمــانــه مــدد خــواســت ســنــگ نــیـافــت | فـگـنـد در ره وصــل از فــراق تــو خــرســنـگ |
حــدیـث عــشــق تــو بــا کـوه اگـر کـنـم تــقــریـر | رقم پـذیر شـود زآن سـخـن چـو دفـتـر سـنگ |
ز روی روشـــنــت ار پـــرتـــوی فــتـــد بـــر خـــاک | در آب تـیره چـو مـاهی شـود شـنا گـر سـنگ |
ز فــیـض مـعــدن لــطــفــت عــجــب هـمـی دارم | کـه در مـقـام جـمـادی نگـشـت جـانور سـنگ |
در آن مـقــام کــه روشــن دلــان عــشــق تــوانـد | چـو آب آینه گـون روی راسـت مـظـهر سـنـگ |
نـه او مــه اســت ز تــو گــر بــلــنـد بــر شــد مـه | نـه او بـه اسـت ز زرگـر بــود فـزون تـر سـنـگ |
چــو تــاب مـهـر تــو بــر دل رسـیـد دل بــگـذاخـت | چــو انــدر آب کــلــوخ افــتــد و در آذر ســنـگ |
مـراد صـعـقـه مـوسـیـسـت گـرچــه بــر سـر طـور | شــود بــنـور تــجــلــی حــق مــنـور ســنــگ |
شــراب شــوق تــوم مـســت کــرد و خــواهـم زد | بـدسـت عـربـده بـر شـیشـهای اخـتـر سـنگ |
کـه روح مـسـت شـود چـون بــدل در آیـد عـشـق | زمین شراب خـورد چـون رسد بـسـاغر سنگ |
فــروغ عــشــق تــو در جــان نــهـان هـمــی دارم | چــو در دل آتــش نـوزاده را مــعــمــر ســنـگ |
کسی که زنده دل از عشق نیست گر شاهست | بمردکی شود (او) همچو کور افسر سنگ(؟) |
صـــبـــا ز خـــاک درت گــر بـــرو فـــشـــانــد گــرد | چـو نـاف آهوی چـینـی شـود مـعـطـر سـنـگ |
چــو سـبــزه سـبــز شـود چــون کـلـوخ در صـحـرا | از آب لطف تـو چـون خـاک اگر شود تـر سـنگ |
زمـــیـــن جــــامـــد را از نـــبــــات گــــونـــاگــــون | چــو روح نـامـیـه دردی کــنـد مـصــور ســنـگ |
اگـــر ز صـــفـــحـــه رویـــت بـــدو مـــثـــال رســـد | چـو روی صفحـه بـگیرد نشـان ز مصدر سـنگ |
وگــر ز لــعــل تـــو خــورشــیــد لــعــل بـــرگــیــرد | ز عـکـس پــرتـو او گـوهـری شـود هـر سـنـگ |
بــتــو هــمــی نــرســد رقــعــه نــیــازم از آنــکــه | کـبـوتـران دعـا راسـت بـسـتـه بــر پـر سـنـگ |
ز بـــرج هــمــت مــا خـــود کـــجـــا کـــنــد پـــرواز | بـجـای نـامـه چـو بـسـتـیم بـر کـبـوتـر سـنـگ |
ز دســت انــده تـــو بـــر درخــت هــســتـــی مــا | چـه شـاخـها شـکـنـد گـر شـود مـکـرر سـنگ |
ز بـــعـــد آنــکـــه مـــرا مـــدتـــی قـــضـــای آلـــه | مـیـان خــطـه تــبــریـز چــون گـهـر در سـنـگ |
نـشـانـد بــهـر لـگـد کـوب جـور و مـحـنـت دوسـت | چـنـانـک بــر لـب جـوی از بــرای گـازر سـنـگ |
مــرا کـــلــوخ جـــفـــا آنــچـــنــان زدنــد بـــقـــهــر | کـه کـافـران عــرب بــر لـب پــیـمـبــر ســنـگ |
بـــســـی دویــدم و هـــرگـــز وفـــا نـــدیــده زیــار | بــخـیـره چـنـد خـورم از جـفـای دلـبــر سـنـگ |
مـشــو بــتــجــربــه مـشــغـول از آنـکـه قـلـب آیـد | هـزار بــار گــر ایـن نــقــد را زنـی بــر ســنـگ |
اگـر بــپــرسـد از مـن کـسـی کـه چــون گـفـتــی | سخـن بـلند و متـین همچـو کوه یکسر سنگ |
رفـیق دوسـت چـو شـاید کـه دشـمـنـان بـاشـنـد | روا بــود کــه بــســازم ردیـف گــوهـر ســنـگ |
اگــرچـــه غــیــر لــب لــعــل او کــســـی نــدهــد | بـهای این گـهری کـندروسـت مـضـمـر سـنگ |
بـسـی بـگـفـتـم و سـودی نـداشـت، کـردم عـهد | کـه بـعـد ازین نـزنم بـر درخـت بـی بـر سـنگ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج