مـر بــحــر را ز مـاهـی دایـم گــزیـر بــاشــدزیرا بـه پـیش دریا مـاهی حـقـیر بـاشـدمـانـنـد بـحـر قـلـزم مـاهی نیابـی ای جـاندر بـحـر قـلـزم حـق ماهی…
| مـر بــحــر را ز مـاهـی دایـم گــزیـر بــاشــد | زیرا بـه پـیش دریا مـاهی حـقـیر بـاشـد |
| مـانـنـد بـحـر قـلـزم مـاهی نیابـی ای جـان | در بـحـر قـلـزم حـق ماهی کـثـیر بـاشـد |
| بـحرست همچـو دایه ماهی چـو شیرخواره | پیوسته طفل مسکین گریان شیر باشد |
| بـا این همه فـراغـت گـر بـحـر را بـه مـاهی | میلی بـود بـه رحـمت فضل کبـیر بـاشـد |
| وان ماهیی که داند کان بـحـر طالب اوست | پـایـش ز روی نـخـوت فـوق اثـیـر بـاشـد |
| آن مـاهـیـی کـه دریـا کـار کـسـی نـســازد | الـا کـه رای مـاهی آن را مـشـیر بـاشـد |
| گویی ز بـس عنایت آن ماهیسـت سـلطان | وان بـحـر بـی نـهـایـت او را وزیـر بـاشـد |
| گـر هیچ کـس ز جـرات ماهیش خـواند او را | هر قطره ای بـه قهرش مانند تـیر بـاشد |
| تــا چــنــد رمــز گــویـی رمــزت تــحــیـر آرد | روشنتـرک بـیان کن تـا دل بـصیر بـاشـد |
| مخدوم شمس دینست هم سید و خداوند | کز وی زمین تـبـریز مشک و عبـیر بـاشد |
| گـر خــارهـای عــالـم الـطــاف او بــبــیـنـنـد | در نرمی و لطافت همچـون حـریر بـاشد |
| جـانـم مـبــاد هـرگـز گـر جـانـم از شـرابـش | وز مستـی جـمالش از خود خبـیر بـاشد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
