زان سـر زلف مرا بـی سـرو سـامان کردیخـاطـرم جـمـع نـشـد تـا تـو پـریـشـان کـردیمن به سودای غمت اشک به دامن کردمتـا تـو از سـنبـل تـر مـشـک بـه دامـان …
| زان سـر زلف مرا بـی سـرو سـامان کردی | خـاطـرم جـمـع نـشـد تـا تـو پـریـشـان کـردی |
| من به سودای غمت اشک به دامن کردم | تـا تـو از سـنبـل تـر مـشـک بـه دامـان کـردی |
| سـینه صد چـاک و جـگر پـاره خـدا را بـنگر | کـه چـه ها بـا من از آن چـاک گـریبـان کـردی |
| حیرتی دارم از آن صورت زیبـا که تو راست | که بـه یک جـلوه مرا صـورت بـی جـان کـردی |
| عـنـدلـیب دل مـن نغـمـه سـرا شـد روزی | کـانجـمن را ز رخـت صـحـن گـلسـتـان کـردی |
| خـون بــهـای دلـم از لـعـل گـهـربــار بــیـار | چون به خون غرقه اش از خنجر مژگان کردی |
| نام شـمشـیر تـو آسـایش جـان بـاید کـرد | که ز کـشـتـن همه دشـوار من آسـان کـردی |
| سـالها در طـلـبـت گـوشـه نشـینی کـردم | تـا گـذاری بـه سـر گـوشـه نـشـیـنـان کـردی |
| هم نشـینان تـو از بـوی ریاحـین مـسـتـند | وه که در کار سـمن و سـنبـل و ریحـان کردی |
| تـا فـروغـی نـظـری در رخ زیـبــای تـو کـرد | فـارغـش از مه و خـورشـید درخـشـان کـردی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
