چـه خـوش بـود دو دلارام دسـت در گـردنبه هم نشستن و حلوای آشتی خوردنبـــه روزگــار عــزیــزان کــه روزگــار عــزیــزدریغ بـاشد بـی دوسـتـان بـه سـر بـر…
| چـه خـوش بـود دو دلارام دسـت در گـردن | به هم نشستن و حلوای آشتی خوردن |
| بـــه روزگــار عــزیــزان کــه روزگــار عــزیــز | دریغ بـاشد بـی دوسـتـان بـه سـر بـردن |
| اگــر هـزار جــفــا ســروقــامــتــی بــکــنـد | چــو خـود بــیـایـد عـذرش بــبــایـد آوردن |
| چه شکر گویمت ای باد مشک بوی وصال | کـه بـوسـتـان امیدم بـخـواسـت پـژمردن |
| فـراق روی تـو هر روز نـفـس کـشـتـن بـود | نـظـر بــه شـخـص تـو امـروز روح پـروردن |
| کـسـی کـه قـیمـت ایام وصـل نشـنـاسـد | بـبـایدش دو سـه روزی مـفـارقـت کـردن |
| اگــر ســری بــرود بــی گــنــاه در پــایــی | بــه خــرده ای ز بــزرگـان نـشـایـد آزردن |
| بـه تـازیـانـه گـرفـتـم کـه بـی دلـی بـزنـی | کــجــا تــوانـد رفــتــن کــمـنـد در گــردن |
| کـمـال شــوق نـدارنـد عـاشــقـان صــبــور | کـه احـتـمـال نـدارد بــر آتــش افـسـردن |
| گر آدمی صفتـی سـعدیا بـه عشـق بـمیر | کـه مـذهب حـیوانسـت همـچـنین مردن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
