ای ز رویــت پـــرتـــوی مـــرآفـــریــنــش را تـــمـــاماز وجـود تـسـت سـلـک آفـریـنـش را نـظـامگر ز مه خـود را نقـابـی سـازی ای خـورشـید رویماه بـر ر…
| ای ز رویــت پـــرتـــوی مـــرآفـــریــنــش را تـــمـــام | از وجـود تـسـت سـلـک آفـریـنـش را نـظـام |
| گر ز مه خـود را نقـابـی سـازی ای خـورشـید روی | ماه بـر روی تو چون بر روی مه بـاشد غمام |
| بــا جـمـال تـو مـلـاحـت هـمـچـو شـوری بــا نـمـک | در حـدیث تـو حـلاوت همچـو معنی در کلام |
| مـبــتــلــای تــو ســلـامـت مـی دهـد بــر وی درود | آشـنای تـو سـعادت می کند بـر وی سـلام |
| خــدمـتــی از مـن نـیـایـد لـایـق حــضــرت کــه تــو | پــادشـاهـان بــنـدگـان داری و آزادان غـلـام |
| در مـقـام شـوق تــو مـســت شــراب عـشــق تــو | دارد از جـز تـو فراغت چون فرشتـه از طعام |
| بــی سـر و پــایـی کـه انـدر راه عـشـقـت زد قـدم | بـر زمین نگـرفـت جـا بـر آسـمان ننهاد گـام |
| بـــر در تـــو بـــا دل پـــرآتـــش و چـــشـــم پـــر آب | خویشتـن را سوخته از پـختـن سودای خام |
| چون تویی همچون منی را کی شود حاصل بشعر | چـون کبـوتـر صـید نتـوان کرد عـنقـا را بـدام |
| چـون مـگـس هـرگـز نـیـالـایـد دهـان خـود بـشـهـد | شوربختی کز لب شیرین تو خوش کرد کام |
| در چـنـین مـحـراب گـه بـا شـعـر تـحـت الـمـنـبـری | سـیف فـرغـانی نزیبـد این جـماعـت را امام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
