چـه خـلاف سر زد از ما که در سرای بـستـیبـر دشمنان نشسـتـی، دل دوسـتـان شکستـیسـر شـانـه را شـکـسـتـم بـه بـهـانـه تـطـاولکـه بـه حـلـقـه حـلـقـه زلـفـ…
| چـه خـلاف سر زد از ما که در سرای بـستـی | بـر دشمنان نشسـتـی، دل دوسـتـان شکستـی |
| سـر شـانـه را شـکـسـتـم بـه بـهـانـه تـطـاول | کـه بـه حـلـقـه حـلـقـه زلـفـت نکـنـد درازدسـتـی |
| ز تـو خـواهش غـرامت نکند تـنی که کشـتـی | ز تــو آرزوی مـرهـم نـکــنـد دلـی کـه خــســتــی |
| کـسـی از خــرابــه دل نـگـرفـتــه بــاج هـرگـز | تـو بـر آن خـراج بـستـی و بـه سلطنت نشستـی |
| بــه قـلـمـروی مـحـبــت در خـانـه ای نـرفـتـی | که به پاکی اش نرفتی و به سختی اش نبستی |
| بـه کمال عجـز گفتـم که بـه لب رسـید جـانم | ز غــرور نـاز گـفــتــی کـه مـگـر هـنـوز هـســتــی |
| ز طواف کعبه بگذر، تو که حق نمی شناسی | بـه در کنشت منشین تـو که بـت نمی پـرسـتـی |
| تـو که تـرک سر نگفتـی ز پـیش چگونه رفتی | تـو که نقـد جـان ندادی ز غـمش چـگونه رسـتـی |
| اگرت هوای تـاج اسـت بـه بـوس خـاک پـایش | کـه بـدین مـقـام عـالـی نـرسـی مـگـر ز پـسـتـی |
| مـگـر از دهـان ســاقـی مـددی رســد وگـرنـه | کس از این شراب بـاقی نرسـد بـه هیچ مسـتـی |
| مـگـر از عـذار سـر زد خـط آن پــسـر فـروغـی | کـه بـه صـد هزار تـندی ز کـمند شـوق جـسـتـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
