مسجد مقام عجب است، می خانه جای مستیزین هر دو خـانه بـگـذر گر مرد حـق پـرسـتـیکـی بــا تــو مـی تـوان گـفـت اسـرار نـیـسـتـی راتـا مـو بـه مـو اسـیری د…
| مسجد مقام عجب است، می خانه جای مستی | زین هر دو خـانه بـگـذر گر مرد حـق پـرسـتـی |
| کـی بــا تــو مـی تـوان گـفـت اسـرار نـیـسـتـی را | تـا مـو بـه مـو اسـیری در شـهربـنـد هسـتـی |
| گـــر بـــوی زلـــف او را از بـــاد مـــی شـــنــیــدی | شب تا سحر ز شادی یک جا نمی نشستی |
| تــن بــه هــر بــلــایــی آنــجــا کــه مــبــتــلــایــی | سر کن بـه هر جـفایی آنجـا که پـای بـستـی |
| دسـتــی کـه دادی آخــر از دسـت مـن کـشـیـدی | عهدی که بـستـی آخـر در انجـمن شکستـی |
| گــر عــلـم دوســتــی را تــعــلـیـم مـی گـرفــتــی | پـیونـد دوسـتـان را هـرگـز نـمـی گـسـسـتـی |
| درمــان نــمــی پــســنــدد هــر دل کــه درد دادی | مرهم نمی پـذیرد هر سینه ای که خـسـتـی |
| بــــر آســـتـــان یـــارم بـــرد آســـمـــان غـــبــــارم | بــالـا گـرفــت کــارم در مـنـتــهـای پــســتــی |
| دیــدی دلــا کــه آخـــر بـــا صـــدهــزار کــوشـــش | از قـیـد او نـرســتــی وز بــنـد او نـجــســتــی |
| گـر دسـت مـن بـگـیرد پـیر مـغـان عـجـب نـیسـت | زیرا کـه مـن ندادم دسـتـی بـه هیچ دسـتـی |
| هـشــیـاریـت فــروغــی مـعــلـوم نـیـســت گــویـا | مدهوش چـشم سـاقی مسـت می الستـی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
