مـا را کـنـار گـیـر تــو را خــود کـنـار نـیـسـتعـاشـق نواخـتـن بـه خـدا هیچ عار نیسـتبــی حـد و بــی کـنـاری نـایـی تــو در کـنـارای بـحـر بـی امـان …
| مـا را کـنـار گـیـر تــو را خــود کـنـار نـیـسـت | عـاشـق نواخـتـن بـه خـدا هیچ عار نیسـت |
| بــی حـد و بــی کـنـاری نـایـی تــو در کـنـار | ای بـحـر بـی امـان کـه تـو را زینهار نیسـت |
| زان شب که ماه خویش نمودی به عاشقان | چـون چـرخ بـی قـرار کسـی را قرار نیسـت |
| جـز فـیض بـحـر فـضـل تـو ما را امید نیسـت | جـز گـوهـر ثــنـای تــو مـا را نـثــار نـیـسـت |
| تــا کــار و بــار عــشــق هـوای تــو دیـده ام | مـا را تـحـیـریسـت کـه بـا کـار کـار نـیسـت |
| یک مـیـر وانـمـا کـه تـو را او اسـیـر نـیـسـت | یک شـیر وانمـا کـه تـو را او شـکـار نیسـت |
| مــرغــان جــســتــه ایـم ز صــد دام مــردوار | دامیست دام تو که از این سو مطار نیست |
| آمد رسـول عشـق تـو چـون سـاقی صـبـوح | بـا جـام بـاده ای کـه مر آن را خـمار نیسـت |
| گــفــتــم کــه نـاتــوانـم و رنـجــورم از فــراق | گـفـتـا بـگـیر هـین کـه گـه اعـتـذار نـیسـت |
| گفتـم بـهانه نیست تـو خود حـال من بـبـین | مــپــذیـر عــذر بــنــده اگــر زار زار نـیـســت |
| کــارم بـــه یــک دم آمــد از دمــدمــه جــفــا | هـنـگـام مـردنـســت زمـان عـقـار نـیـســت |
| گـفـتـا کـه حـال خـویش فـراموش کـن بـگـیر | زیرا کـه عـاشـقـان را هـیچ اخـتـیار نـیسـت |
| تــا نـگـذری ز راحــت و رنـج و ز یـاد خـویـش | ســوی مـقــربــان وصــالـت گـذار نـیـســت |
| آبـی بـزن از این می و بـنشـان غـبـار هوش | جـز ماه عشق هر چه بـود جز غبـار نیست |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
