کـســی کـه دامـنـش آلـوده شـرابــســتــیدعـای او بــه در دیـر مـسـتــجــابــسـتــیبه مستی از لب دردی کشی شنیدم دوشکـه چـاره هـمـه دردی شـراب نـابــسـت…
| کـســی کـه دامـنـش آلـوده شـرابــســتــی | دعـای او بــه در دیـر مـسـتــجــابــسـتــی |
| به مستی از لب دردی کشی شنیدم دوش | کـه چـاره هـمـه دردی شـراب نـابــسـتـی |
| فـغـان که پـرده ز کـارم فـکـند پـنجـه عـشـق | هـنـوز چـهـره مـعـشـوق در حـجـابـسـتـی |
| نـصـیـبـم آن صـف مـژگـان نـشـد بـه بـیداری | هنوز طـالع بـرگـشـتـه ام بـه خـوابـسـتـی |
| شـبـی نـظـاره بــدان شـمـع انـجـمـن کـردم | هـنـوز ز آتــش دل دیـده ام پــرآبــســتــی |
| بـه گـریه گـفـتـمـش از رخ نـقـاب یک سـو نه | به خنده گفت که خورشید در سحابستی |
| زمــانـه بــوســه زنـد پــای شــهـســواری را | کـه بـا تـو از مـدد بـخـت هـم رکـابـسـتـی |
| بــه خـاک ریـخـتـه ای خـون بـی گـنـاهـان را | مگر بـه کیش تـو خون ریخـتـن ثـوابـستـی |
| خـوشا بـه حـال شهیدی که در صف محـشر | بـه خـون نـاحـق او نـاخـنت خـضـابـسـتـی |
| حــدیـث قـنـد نـشــایـد بــر دهـان تــو گـفـت | کـه در مـیـانـه این هـر دو شـکـر آبـسـتـی |
| فــروغــی از اثــر پــرتــو مــحــبـــت دوســت | کــمـیـن تــجــلــی مــن مــاه و آفــتــابــی |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
