پـنـهـان مـشـو کـه روی تـو بـر مـا مـبـارکـسـتنظـاره تـو بـر همـه جـان ها مـبـارکـسـتیـک لـحــظــه ســایـه از ســر مـا دورتــر مـکـندانسـتـه ای که سـا…
| پـنـهـان مـشـو کـه روی تـو بـر مـا مـبـارکـسـت | نظـاره تـو بـر همـه جـان ها مـبـارکـسـت |
| یـک لـحــظــه ســایـه از ســر مـا دورتــر مـکـن | دانسـتـه ای که سـایه عـنقـا مبـارکسـت |
| ای نـوبــهـار حــســن بــیـا کـان هـوای خــوش | بـر بـاغ و راغ و گلشن و صحرا مبـارکست |
| ای صــــد هـــزار جــــان مـــقـــدس فــــدای او | کآید به کوی عشق که آن جا مبـارکست |
| ســودایــیــیــم از تــو و بـــطــال و کــو بــه کــو | ما را چـنین بـطـالت و سـودا مبـارکـسـت |
| ای بــسـتــگـان تـن بــه تــمـاشـای جـان رویـد | کآخـر رسـول گـفـت تـماشـا مبـارکـسـت |
| هـر بــرگ و هـر درخــت رسـولـیـسـت از عـدم | یعنی که کشـت های مصـفا مبـارکسـت |
| چـون بـرگ و چـون درخـت بـگـفـتـنـد بـی زبـان | بـی گوش بـشنوید که این ها مبـارکست |
| ای جـــان چــار عــنــصــر عــالــم جــمــال تـــو | بـر آب و بـاد و آتـش و غـبـرا مـبـارکـسـت |
| یعـنـی کـه هـر چـه کـاری آن گـم نـمـی شـود | کـس تـخـم دیـن نـکـارد الـا مـبــارکـسـت |
| سجـده بـرم که خاک تـو بـر سر چو افسرست | پـا درنـهـم کـه راه تـو بـر پـا مـبــارکـسـت |
| مـی آیدم بـه چـشـم همـین لـحـظـه نقـش تـو | والـله خـجـسـتـه آمد و حـقـا مبـارکـسـت |
| نقشی که رنگ بست از این خاک بی وفاست | نقشی که رنگ بـسـت ز بـالا مبـارکست |
| بــر خـاکـیـان جـمـال بـهـاران خـجـسـتـه سـت | بــر مـاهـیـان طـپـیـدن دریـا مـبــارکـسـت |
| آن آفــتــاب کــز دل در ســیـنــه هــا بــتــافــت | بر عرش و فرش و گنبـد خضرا مبـارکست |
| دل را مــجـــال نــیــســت کــه از ذوق دم زنــد | جان سجده می کند که خدایا مبارکست |
| هـر دل کـه بـا هـوای تـو امـشـب شـود حـریف | او را یقـین بـدان تـو که فـردا مبـارکـسـت |
| بــفــزا شــراب خــامـش و مـا را خــمـوش کـن | کـانـدر درون نـهفـتـن اشـیاء مـبـارکـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
