فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 27 اردیبهشت 1404

پایگاه خبری شاعر

شماره ٤٥٠: از بامداد روی تو دیدن حیات ماست

از بــامـداد روی تــو دیـدن حــیـات مـاسـتامــروز روی خــوب تــو یــا رب چــه دلــربـــاســتامروز در جـمـال تـو خـود لـطـف دیگـرسـتامـروز هـر چــه عـا…

از بــامـداد روی تــو دیـدن حــیـات مـاسـتامــروز روی خــوب تــو یــا رب چــه دلــربـــاســت
امروز در جـمـال تـو خـود لـطـف دیگـرسـتامـروز هـر چــه عـاشـق شـیـدا کـنـد ســزاســت
امـروز آن کــســی کـه مـرا دی بــداد پــنـدچــون روی تــو بــدیـد ز مـن عـذرهـا بــخــواسـت
صـد چـشـم وام خـواهـم تـا در تـو بـنـگـرماین وام از کی خواهم و آن چشم خود که راست
در پـــیــش بـــود دولـــت امـــروز لـــاجـــرممـی جـسـت و مـی طـپـید دل بـنـده روزهـاسـت
از عـشـق شـرم دارم اگـر گـویمـش بـشـرمی تـرسـم از خـدای کـه گویم که این خـداسـت
ابـروم مـی جـهـیـد و دل بـنـده مـی طـپـیداین مـی نـمـود رو کـه چـنین بـخـت در قـفـاسـت
رقــاصــتــر درخــت در ایـن بــاغ هـا مــنــمزیـرا درخــت بــخــتــم و انـدر ســرم صــبــاســت
چون باشد آن درخت که برگش تو داده ایچـون بـاشـد آن غـریب کـه هـمـسـایه همـاسـت
در ظـل آفـتــاب تــو چــرخـی هـمـی زنـیـمکــوری آنــک گــویــد ظــل از شــجــر جــداســت
جان نعره می زند که زهی عشق آتـشینکآب حــیـات دارد بــا تــو نـشــســت و خــاســت
چـون بـگـذرد خـیال تـو در کـوی سـینـه هاپـای بــرهـنـه دل بــه در آیـد کـه جـان کـجـاسـت
روی زمــیـن چــو نــور بــگــیــرد ز مــاه تــوگـویـی هـزار زهـره و خــورشـیـد بــر سـمـاســت
در روزن دلــم نــظــری کــن چـــو آفــتـــابتــا آســمــان نـگــویـد کــان مــاه بــی وفــاســت
قـدم کـمـان شـد از غـم و دادم نـشـان کـژبــا عـشـق هـمـچـو تــیـرم ایـنـک نـشـان راسـت
در دل خـیـال خـطـه تـبــریـز نـقـش بـسـتکــان خـــانــه اجـــابـــت و دل خــانــه دعــاســت

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج