در دو جهان لطیف و خوش همچو امیر ما کجاابـروی او گـره نـشـد گـر چـه کـه دید صـد خـطـاچـشـم گـشـا و رو نـگـر جـرم بـیار و خـو نـگـرخـوی چـو آب جــو نـگـ…
| در دو جهان لطیف و خوش همچو امیر ما کجا | ابـروی او گـره نـشـد گـر چـه کـه دید صـد خـطـا |
| چـشـم گـشـا و رو نـگـر جـرم بـیار و خـو نـگـر | خـوی چـو آب جــو نـگـر جــمـلـه طـراوت و صـفـا |
| مــن ز ســلــام گــرم او آب شــدم ز شــرم او | وز ســخــنــان نــرم او آب شــونــد ســنــگ هــا |
| زهر بـه پـیش او بـبـر تـا کـنـدش بـه از شـکـر | قـهـر بــه پــیـش او بــنـه تـا کـنـدش هـمـه رضـا |
| آب حــیـات او بــبــیـن هـیـچ مـتــرس از اجــل | در دو در رضــــای او هـــیـــچ مـــلـــرز از قـــضـــا |
| سجـده کنی بـه پـیش او عزت مسجدت دهد | ای کـه تـو خـوار گـشـتـه ای زیر قـدم چـو بـوریـا |
| خـواندم امیر عشـق را فهم بـدین شـود تـو را | چـونـک تـو رهـن صـورتـی صـورتـتـسـت ره نـمـا |
| از تـو دل ار سـفـر کـنـد بــا تـپـش جـگـر کـنـد | بــر سـر پـاسـت مـنـتـظـر تـا تـو بـگـویـیـش بـیـا |
| دل چـو کـبــوتــری اگـر مـی بــپــرد ز بــام تــو | هـسـت خـیـال بــام تــو قـبــلـه جـانـش در هـوا |
| بـام و هوا تویی و بس نیست روی بجز هوس | آب حـیـات جـان تــویـی صـورت هـا هـمـه سـقـا |
| دور مـرو سـفـر مـجـو پـیش تـو اسـت مـاه تـو | نـعـره مـزن کـه زیـر لـب مـی شــنـود ز تــو دعـا |
| مـی شـنـود دعـای تــو مـی دهـدت جـواب او | کـای کـر مـن کـری بـهـل گـوش تـمـام بـرگـشـا |
| گـر نـه حـدیـث او بــدی جـان تـو آه کـی زدی | آه بــــزن کـــه آه تـــو راه کـــنـــد ســـوی خـــدا |
| چرخ زنان بـدان خوشم کآب به بوستان کشم | مـیوه رسـد ز آب جـان شـوره و سـنـگ و ریگ را |
| بـاغ چو زرد و خشک شد تـا بـخورد ز آب جـان | شــاخ شــکـســتــه را بــگـو آب خــور و بــیـازمـا |
| شـب بـرود بـیا بـه گه تـا شـنوی حـدیث شـه | شب همه شب مثال مه تا به سحر مشین ز پا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
