گر چپ و راست طعنه و تشنیع بیهده ستاز عشـق بـرنگردد آن کس که دلشـده سـتمـه نور می فـشـاند و سـگ بـانگ می کـندمه را چه جرم خاصیت سگ چنین بـده ستکوهسـت ن…
گر چپ و راست طعنه و تشنیع بیهده ست | از عشـق بـرنگردد آن کس که دلشـده سـت |
مـه نور می فـشـاند و سـگ بـانگ می کـند | مه را چه جرم خاصیت سگ چنین بـده ست |
کوهسـت نیست که که بـه بـادی ز جـا رود | آن گله پـشـه سـت که بـادیش ره زده سـت |
گر قاعده است این که ملامت بـود ز عشق | کـری گـوش عـشـق از آن نـیـز قـاعـده سـت |
ویـرانـی دو کــون در ایـن ره عــمــارتــســت | تــرک هـمـه فـوایـد در عـشـق فـایـده ســت |
عـیـسـی ز چــرخ چــارم مـی گـویـد الـصـلـا | دسـت و دهان بـشوی که هنگام مایده ست |
رو مـحــو یـار شـو بــه خــرابــات نـیـسـتــی | هر جـا دو مسـت بـاشـد ناچـار عربـده سـت |
در بـــــارگــــاه دیــــو درآیــــی کــــه داد داد | داد از خـدای خواه که این جـا همه دده ست |
گفتـسـت مصـطـفی که ز زن مشـورت مگیر | این نفس ما زن ست اگر چه که زاهده ست |
چـندان بـنوش می کـه بـمانی ز گـفـت و گو | آخـر نه عاشقی و نه این عشق میکده ست |
گـر نـظـم و نـثــر گـویـی چــون زر جــعـفـری | آن سو که جـعفرسـت خـرافات فاسده سـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج