سـاقـی بـیـار بــاده کـه ایـام بـس خـوشـسـتامـــروز روز بـــاده و خـــرگـــاه و آتـــش اســـتسـاقـی ظـریـف و بـاده لـطـیف و زمـان شـریفمجـلس چـو چـرخ …
| سـاقـی بـیـار بــاده کـه ایـام بـس خـوشـسـت | امـــروز روز بـــاده و خـــرگـــاه و آتـــش اســـت |
| سـاقـی ظـریـف و بـاده لـطـیف و زمـان شـریف | مجـلس چـو چـرخ روشـن و دلدار مه وشـسـت |
| بــشـنـو نـوای نـای کـز آن نـفـخــه بــانـواســت | درکش شـراب لعـل که غم در کشـاکش اسـت |
| امـروز غــیـر تــوبــه نـبــیـنـی شــکـســتــه ای | امـروز زلـف دوســت بــود کـان مـشـوش اسـت |
| هـفـتــاد بــار تــوبــه کـنـد شــب رســول حــق | تـوبـه شکن حق است که تـوبـه مخمش است |
| آن صـورت نـهـان کـه جـهـان در هوای او اسـت | بــر آب و گـل بــه قـدرت یـزدان مـنـقـش اسـت |
| امـروز جـان بـیـابـد هـر جـا کـه مـرده ای اسـت | چشمی دگر گشاید چشمی که اعمش است |
| شاخی که خشک نیست ز آتش مسلم است | از تــیـر غـم نـدارد سـغـری کـه تــرکـش اسـت |
| در عاشقی نگر که رخـش بـوسـه گاه او اسـت | مـنگـر بـدانک زرد و ضـعـیف و مـکـرمـش اسـت |
| بـس تـن اسـیـر خـاک و دلـش بــر فـلـک امـیـر | بــس دانـه زیـر خـاک درخـتـش مـنـعـش اسـت |
| در خـاک کـی بـود کـه دلش گـنج گـوهر اسـت | دلـتــنـگ کـی بــود کـه دلـارام در کــش اســت |
| ای مـرده شـوی مـن زنـخـم را بــبــنـد سـخـت | زیرا که بـی دهان دل و جـانم شکرچـش اسـت |
| خـامش زنخ مزن کـه تـو را مرده شـوی نیسـت | ذات تو را مقام نه پـنج است و نی شش است |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
