امـروز شـهـر مـا را صـد رونـق سـت و جــانـسـتزیـرا کـه شـاه خــوبــان امـروز در مـیـانـســتحــیـران چــرا نــبــاشــد خــنـدان چــرا نــبــاشــدشـهری …
| امـروز شـهـر مـا را صـد رونـق سـت و جــانـسـت | زیـرا کـه شـاه خــوبــان امـروز در مـیـانـســت |
| حــیـران چــرا نــبــاشــد خــنـدان چــرا نــبــاشــد | شـهری کـه در مـیانـش آن صـارم زمـانـسـت |
| آن آفــتــاب خــوبــی چــون بــر زمــیــن بـــتــابـــد | آن دم زمـیـن خـاکـی بــهـتـر ز آسـمـانـسـت |
| بــر چــرخ ســبــزپــوشـان پــر مـی زنـنـد یـعـنـی | سلطان و خسرو ما آن ست و صد چـنانست |
| ای جــان جــان جــانـان از مــا ســلــام بــرخــوان | رحـم آر بـر ضعیفان عشـق تـو بـی امانسـت |
| چـون سـبـز و خـوش نبـاشـد عالم چـو تـو بـهاری | چـون ایمنی نبـاشد چـون شیر پـاسـبـانست |
| چـــون کـــوفـــت او در دل نــاآمـــده بـــه مـــنــزل | دانسـت جـان ز بـویش کـان یار مـهربـانسـت |
| آن کــو کــشــیــد دســتـــت او آفــریــده ســتــت | وان کو قـرین جـان شـد او صـاحـب قرانسـت |
| او ماه بی خسوف ست خورشید بی کسوفست | او خـمر بـی خـمارست او سود بـی زیانست |
| آن شـــهــریــار اعـــظـــم بـــزمــی نــهــاد خـــرم | شـمـع و شـراب و شـاهد امـروز رایگـانـسـت |
| چـون مسـت گـشـت مردم شـد گـوهرش بـرهنه | پهلو شکست کان را زان کس که پهلوانست |
| دلـالـه چــون صــبــا شــد از خــار گـل جــدا شــد | بــاران نـبــات هـا را در بــاغ امــتــحــانـســت |
| بــی عــز و نــازنــیـنـی کــی کــرد نــاز و بــیـنـی | هر کس که کرد والله خام ست و قلتـبـانست |
| خـامـش کـه تـا بـگـویـد بـی حـرف و بـی زبــان او | خود چیست این زبـان ها گر آن زبان زبانست |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
