دل ســنــگ از شــکــســت دانـه مــن آب مــی گــرددزعــاجـــز نــالــی مــن آســیــا گــرداب مــی گــرددزبـــال افــشـــانــی پـــروانــه مــی ریــزم ز…
| دل ســنــگ از شــکــســت دانـه مــن آب مــی گــردد | زعــاجـــز نــالــی مــن آســیــا گــرداب مــی گــردد |
| زبـــال افــشـــانــی پـــروانــه مــی ریــزم زیــکــدیــگــر | سـرشـک شـمـع در ویـرانـه ام سـیلـاب مـی گـردد |
| زلـــال جــــویـــبــــار تــــیـــغ او خــــاصــــیـــتــــی دارد | که هر کس می گذارد سـر در او سـیراب می گردد |
| سهی سروی که من چون سایه می گردم به دنبالش | زمین چـون آسـمان از جـلـوه اش بـیتـاب می گـردد |
| بـــه آن مــوی مــیــان از پــیــچ و تــاب امــیــدهــا دارم | که می گردد یکی چون رشته ها همتاب می گردد |
| مپـیچ از خـاکـسـاری سـر، که هر کـس از سـر رغـبـت | بـه این دیوار پـشـت خـود دهـد مـحـراب مـی گـردد |
| زنـــومـــیــدی گـــل امـــیــد آب و رنـــگ مـــی گـــیــرد | کـه از لب تـشـنگی تـبـخـاله ها سـیراب می گـردد |
| بــه ایـن سـامـان نـخـواهـد مـانـد دایـم چــرخ دولـابــی | شــود ویـران دکــان هـر کــه از دولــاب مــی گــردد |
| مــنــم آن مــاهــی حــیـران دریـن دریــای بــی پــایـان | کـه از خـشـکـی نفـس در کـام من قـلاب می گردد |
| نــدارد هــیــچ کــس چـــون ابـــر آیــیــن ســخـــاوت را | کـه گـوهر مـی فـشـاند و زخـجـالـت آب مـی گـردد |
| بــه بــی بــرگـی قــنـاعــت بــا دل بــیـدار کــن صــائب | کـه اسـبــاب فـراغـت پـرده هـای خـواب مـی گـردد |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
