از روی لـالـه گـون تـو در خـون تـپـیـد رنـگدیــوانــه وار پــیــرهــن گــل دریــد رنــگتــا روی آتــشــیـن تــو دربــاغ جــلـوه کـرداز روی گل چـو قطره…
| از روی لـالـه گـون تـو در خـون تـپـیـد رنـگ | دیــوانــه وار پــیــرهــن گــل دریــد رنــگ |
| تــا روی آتــشــیـن تــو دربــاغ جــلـوه کـرد | از روی گل چـو قطره شـبـنم چـکید رنگ |
| تـا چـهره لطـیف تـو گـلگـل شـد از شـراب | در تـنگـنای غـنچـه ز خـجـلت خـزید رنگ |
| شـد تـا رخ هـمـیشـه بـهـار تـو بـی نـقـاب | پـیـونـد خـود ز چـهـره گـلـهـا بـریـد رنـگ |
| در جــام لــالــه و قــدح گــل غــریــب بــود | در دور عـارض تـوبـه مـصـرف رسـید رنگ |
| بــال و پــر رمــیـدن رنــگ اســت مــوج آب | در لــعــل آبــدار تــو چــون آرمـیـده رنـگ |
| بـاشـد بـه زیـر تـیغ زآسـیـب چـشـم زخـم | بـر رخت هرکه پـنجـه خونین کشید رنگ |
| پــای حـنـا گـرفـتــه ز رفـتــار عـاجــز سـت | هـرگـز بـه گـرد بــو نـتـوانـد رسـیـد رنـگ |
| بـال و پـر هـمـنـد حـریفـان سـسـت عـهـد | بـو می رود بـه بـاد چـو از گـل پـرید رنگ |
| امید بـاز گـشـت گل بـی بـصـیرتـی اسـت | آن را کــز آفــتــاب قــیـامــت پــریـد رنـگ |
| شد روی آسـمان شفقی از سـرشک من | از باده شیشه را به رگ و پی دوید رنگ |
| آلـوده کـی شــود بــه عــلـایـق روان پــاک | کـز زخـم تـیـغ تـیـز بــرآیـد سـفـیـد رنـگ |
| صائب شکسته باش که این شوخ دیدگان | بـر روی هـیـچ کـس نـتـوانـنـد دیـد رنـگ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
