گـر خـون من ز شـیشـه بـریزد بـه جـام اولـب بــر نـدارم از لـب یـاقــوت فــام اوبـا من سـخـن ز لعـل روان بـخـش یار کـنآب حـیات را چـه کـنـد تـشـنه کـام…
| گـر خـون من ز شـیشـه بـریزد بـه جـام او | لـب بــر نـدارم از لـب یـاقــوت فــام او |
| بـا من سـخـن ز لعـل روان بـخـش یار کـن | آب حـیات را چـه کـنـد تـشـنه کـام او |
| یک عـمر تـلخ کام نشـسـتـم که عـاقبـت | حـرفی شـنیدم از لب شیرین کلام او |
| کــار مـرا بــه نـیـم نـگـاهـش تــمـام کــرد | بــنـگـر چـه مـیـکـنـد نـگـه نـاتـمـام او |
| گـر واعـظـان حـدیث قـیامـت شـنـیده انـد | مـن دیده ام قـیـامـت خـود در قـیام او |
| دست کسی بـه نقره خـامش نمی رسد | جانم بسوخت در سر سودای خام او |
| دستی که دل بـر آن سر زلف دو تا کشید | از من کشـیده دسـت فـلک انتـقام او |
| ما را بـبـخـش اگر بـه کشاکش فتـاده ایم | کــز اشــتــیـاق دانـه نــدیـدیـم دام او |
| عاشق نمی کشد قدم از رهگذار دوست | گــر افــعــی گـزنـده بــود زیـر کــام او |
| هرگـز همـا بـه اوج سـعـادت نـمـی رسـد | تـا از پـی شـرف نـنـشـینـد بـه بـام او |
| گـشـتـنـد مـتــفـق هـمـه خـوبــان روزگـار | آن گـه زدند سـکـه شـاهی بـه نام او |
| دانی که چیست حالت درویش و پـادشاه | گر بـنگری بـه فـقر من و احـتـشـام او |
| در عـهد شـاه نـظـم فـروغـی نظـام یافـت | یـارب کـه مـسـتـدام بـمـانـد نـظـام او |
| شـمس الملوک ناصردین شـه که روز بـار | شاهان سـتـاده اند بـه صف سلام او |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
