می زنم گرم زبـس تیشه خود بـر رگ سنگمـی زنـد پــیـچ وخــم مـوی بــر آذررگ ســنـگتــا شـد از سـرمـه وحـدت نـظـر مـن روشـنرشـتــه تــجــلـی اســت مـرا هـ…
| می زنم گرم زبـس تیشه خود بـر رگ سنگ | مـی زنـد پــیـچ وخــم مـوی بــر آذررگ ســنـگ |
| تــا شـد از سـرمـه وحـدت نـظـر مـن روشـن | رشـتــه تــجــلـی اســت مـرا هـر رگ ســنـگ |
| بـیسـتـون را مـنـم آن کـوهـکـن آتـشـدسـت | که شده است از عرقم رشته گوهر رگ سنگ |
| نیست روشن گهر از سخـتـی دوران دلتـنگ | خـون یـاقـوت هـمـان جـوش زنـد دررگ سـنـگ |
| شـکـوه از سـخـتـی ایام زکـم ظـرفـیهاسـت | جـوی شـیر اسـت مرا پـیش نظر هررگ سـنگ |
| کـه دگـر دسـت بـرآورد بـه شـیـرین کـاری ؟ | کـه شـد از جــوش حـلـاوت شـکـر رگ سـنـگ |
| شـد بـه فـرهـاد ز کـیفـیـت حـسـن شـیرین | بـیسـتـون رطـل گـران وخـط سـاغـر رگ سـنگ |
| از دل ســخــت مـحــال اســت بــرون آیـد آه | در کـف سـنگ بـود عـاجـز و مضـطـررگ سـنگ |
| از دم تـیشـه آتـش نـفـس مـن کـرده اسـت | عـلـم انـگـشــت بــه زنـهـار مـکـرر رگ ســنـگ |
| تــیـغ کــهـســار درآیـد بــه نــظــر جــوهـردار | بـس کـه پـیچـیده زسـوز دل مـن هررگ سـنگ |
| آنـقـدر گـوش بــه افــســانـه غــفــلـت دادم | کـه شـد از خــواب گـرانـم مـژه تــررگ ســنـگ |
| نـیـسـت از زخــم زبــان سـنـگـدلـان را پــروا | نـگـشـایـد دهـن شـکـوه ز نـشـتـر رگ سـنـگ |
| بیستون بس که شد از کشتن فرهاد غمین | مژه اشـک فـشـان اسـت سـراسـر رگ سـنگ |
| خـون فـرهاد مـحـال اسـت کـه پـامـال شـود | که بـه خونخواهی او بـستـه کمرهر رگ سنگ |
| دل مـخــور در طـمـع مـزد کـه سـازد ز شـرار | دهـن تــیـشــه فــرهــاد پــر از زر رگ ســنــگ |
| نــر م کــن نــرم رگ گــردن خـــود را زنــهــار | کـه زسـخـتـی نشـود رشـتـه گوهر رگ سـنگ |
| صـائب از شـوق گـهر جـوش نشـاطـی دارم | کــه رگ ابــر بــهـارســت مـرا هـر رگ ســنـگ |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
