زلـف مـسـلـسـل ریـخـتـه، عـنـبــرفـشـانـی را بــبـیـنزنـجـیـر عـدل آویـخـتـه، نـوشـیروانـی را بـبـینقـامـت بــه نـاز افــراخــتــه، خــلـقـی ز پــا ان…
| زلـف مـسـلـسـل ریـخـتـه، عـنـبــرفـشـانـی را بــبـیـن | زنـجـیـر عـدل آویـخـتـه، نـوشـیروانـی را بـبـین |
| قـامـت بــه نـاز افــراخــتــه، خــلـقـی ز پــا انـداخــتــه | دل ها مسخر ساخته، کشورستـانی را بـبـین |
| در خـنده آن شیرین پـسـر، از پـسـتـه می بـارد شـکر | شـکرفشـانی را نگر، شـیرین دهانی را بـبـین |
| دوش آن مـه نـامـهـربــان، مـی زد بـه کـام دشـمـنـان | بـشکست جـام دوستـان، نامهربـانی را بـبـین |
| در گـلـسـتـان گـامـی بـزن، مـی بـا گـل انـدامـی بـزن | پـیرانه سـر جـامـی بـزن، دور جـوانی را بـبـین |
| دسـتــی ز زراقـی بــکـش، نـاز سـر ســاقـی بــکـش | جام می بـاقی بـکش، جمشید ثـانی را بـبـین |
| دردا کــه در راه طــلـب، دیـدم بــســی رنـج و تــعــب | آورد جـانـم را بـه لـب، دلـدار جـانـی را بــبـیـن |
| ننـمـود در کـشـتـم گـذر، نـگـذاشـت بـر شـاخـم ثـمـر | ابــر بــهـاری را نـگــر، بــاد خــزانـی را بــبــیـن |
| سـودای جــانـان را بــبــیـن، سـود دل و جــان را نـگـر | داغ فــراوان را نــگــر، درد نــهـانــی را بــبــیـن |
| زان زلف و رخ شام و سحر، در کفر و دین بردم به سر | زنـاربـنـدی را نـگـر، تـسـبـیح خـوانـی را بـبـین |
| خــیـز ای بــت زریـن کـمـر، در بــزم خــسـرو کـن گـذر | خورشید رخشان را نگر جمشید ثانی را بـبـین |
| شه ناصرالدین کز هنر، جامش بـه کف، تاجش به سر | جـام جـهان بـین را نـگـر، تـاج کـیانـی را بـبـین |
| ســلـطــان نـشــان تــاج ور، مـســنـد نـشــیـن دادگـر | مسند نشینی را نگر، سلطان نشانی را ببین |
| نظـم فـروغـی سـر بـه سـر، هم در فـروشـد هم گـهر | گـوهر فـروشـی را نگـر، گـنج مـعـانی را بـبـین |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
