شـمـع جـهان دوش نبـد نور تـو در حـلـقـه مـاراست بـگو شمع رخت دوش کجا بـود کجاســوی دل مــا بــنــگــر کــز هـوس دیـدن تــودولت آن جا که در او حسن تـو …
| شـمـع جـهان دوش نبـد نور تـو در حـلـقـه مـا | راست بـگو شمع رخت دوش کجا بـود کجا |
| ســوی دل مــا بــنــگــر کــز هـوس دیـدن تــو | دولت آن جا که در او حسن تـو بـگشاد قبـا |
| دوش بـه هر جـا کـه بـدی دانم کـامـروز ز غـم | گشتـه بـود همچو دلم مسجـد لا حول و لا |
| دوش همی گشتم من تـا بـه سحر ناله کنان | بـدرک بـالـصـبـح بـدا هـیـج نـومـی و نـفـی |
| سـایه نوری تـو و مـا جـمـلـه جـهان سـایه تـو | نور کی دیدست که او بـاشد از سایه جـدا |
| گــاه بــود پــهـلـوی او گـاه شــود مـحــو در او | پـهلوی او هست خدا محو در او هست لقا |
| سایه زده دست طلب سخت در آن نور عجب | تـا چـو بـکاهد بـکشد نور خـدایش بـه خـدا |
| شـرح جـدایـی و درآمـیـخـتـگـی سـایـه و نـور | لــا یـتــنـاهـی و لئن جئت بــضــعــف مـددا |
| نـور مـسـبـب بـود و هـر چـه سـبـب سـایه او | بـی سـبـبـی قـد جـعـل الـله لـکـل سـبـبـا |
| آیـنـه هـمـدگــر افــتــاد مـســبــب و ســبــب | هر کی نه چون آینه گشتست ندید آینه را |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
