ریاضت نیسـت پـیش ما همه لطفست و بـخـشایشهمه مهرسـت و دلداری همه عیش اسـت و آسـایشهـر آنـچ از فـقـر کـار آیـد بــه بــاغ جــان بــه بــار آیـدبــه مــا…
| ریاضت نیسـت پـیش ما همه لطفست و بـخـشایش | همه مهرسـت و دلداری همه عیش اسـت و آسـایش |
| هـر آنـچ از فـقـر کـار آیـد بــه بــاغ جــان بــه بــار آیـد | بــه مــا از شــهــریــار آیـد و بــاقــی جــمــلــه آرایـش |
| همـه دیدسـت در راهش همـه صـدرسـت درگـاهش | وگـر تـن هسـت در کـاهش بـبـین جـان را تـو افـزایش |
| بــبــیـن تــو لـطـف پــاکـی را امـیـر ســهـمـنـاکـی را | کـه او یک مـشـت خـاکـی را کـنـد در لـامـکـان جـایش |
| بـسـی کـوران و ره شـینـان از او گـشـتـنـد ره بـینـان | بسی جان های غمگینان چو طوطی شد شکرخایش |
| بـسی زخمست بـی دشنه ز پـنج و چار وز شش نه | ز عشـق آتـش تـشـنه که جـز خـون نیسـت سـقایش |
| زهی شیرین که می سوزم چو از شمعش بـرافروزم | زهــی شـــادی امـــروزم ز دولـــت هـــای فـــردایــش |
| چـرا مـن خـاکـی و پـسـتـم ازیرا عـاشـق و مـسـتـم | چـرا من جـمله جـانسـتـم ز عشق جـسـم فرسـایش |
| بـه پـیش عاشقان صف صف بـرآورده بـه حاجـب کف | ز زخـم اوسـت دل چـون دف دهـان از نـالـه سـرنـایش |
| از او چونست این دل چون کز او غرقست ره ره خون | وز او غـوغـاسـت در گـردون و نـالـه جـان ز هـیـهـایـش |
| دلـا تــا چـنـد پــرهـیـزی بــگـو تـو شـمـس تـبــریـزی | بــنـه ســر تــو ز ســرتــیـزی بــرای فـخــر بــر پــایـش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
