وقـت مـرگ آمـد ز رحـمـت بـر سـر بـالـین منتــلـخ شــد کـام حــســود از مـردن شــیـریـن مـناو پـی جـور و جـفـا، مـن بــر سـر مـهـر و وفـامــن بــه فــک…
| وقـت مـرگ آمـد ز رحـمـت بـر سـر بـالـین من | تــلـخ شــد کـام حــســود از مـردن شــیـریـن مـن |
| او پـی جـور و جـفـا، مـن بــر سـر مـهـر و وفـا | مــن بــه فــکــر مــهـر او، او در خــیـال کــیـن مــن |
| دلبـری رسـم وی و عاشـق کشی قانون وی | عـاشـقـی کـیش من و حـسـرت کـشـی آیین من |
| کـاش آن دیـر آشـنـا بــا خـنـجـر آیـد بـر سـرم | تـــا مــگــر از دل بـــرآیــد حـــســرت دیــریــن مــن |
| تـنـگ شـکـر تــلـخ کـام از خـنـده شـیـریـن او | گــلــبــن تــر ســرخ روی از گــریــه رنــگــیــن مــن |
| چون ز صحن گلستان گلهای رنگین می دهد | تـــازه مــی گــردد جـــراحـــات دل خــونــیــن مــن |
| دوش بـوسیدم لب نوشین آن مه را بـه خواب | خـواب شـیرین چـیسـت تـعبـیر شـب دوشـین من |
| گفتـم از نیش جـدایی جـان من بـر لب رسید | گفت سهل است ار شبی بوسی لب نوشین من |
| گفـتـم آهنگ جـنون دارد دلم، خـندید و گفـت | بــایـدش زنــجــیـر کــرد از طــره مــشــکــیـن مــن |
| گـر فـروغـی دیـدن خــوبــان نـبــودی در نـظـر | هـیـچ عـالـم را نـدیـدی چــشــم عـالـم بــیـن مـن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
