اگـر گـم گـردد این بـی دل از آن دلـدار جـوییدشوگر اندررمد عـاشـق بـه کـوی یار جـوییدشوگـر ایـن بــلـبــل جــانـم بــپــرد نـاگـهـان از تــنزهر خاری مپ…
| اگـر گـم گـردد این بـی دل از آن دلـدار جـوییدش | وگر اندررمد عـاشـق بـه کـوی یار جـوییدش |
| وگـر ایـن بــلـبــل جــانـم بــپــرد نـاگـهـان از تــن | زهر خاری مپرسیدش در آن گلزار جوییدش |
| اگـر بـیمـار عـشـق او شـود یاوه از این مـجـلـس | بـه پـیش نـرگـس بـیمـار آن عـیار جـوییدش |
| وگر سرمست دل روزی زند بر سنگ آن شیشه | بـه میخانه روید آن دم از آن خمار جـوییدش |
| هر آن عـاشـق کـه گم گردد هلا زنهار می گویم | بـر خـورشید بـرق انداز بـی زنهار جـوییدش |
| وگـر دزدی زنـد نـقـبـی بــدزدد رخـت عـاشـق را | مـیـان طـره مـشـکـیـن آن طـرار جـویـیـدش |
| بـت بـیـدار پـرفـن را کـه بـیداری ز بـخـت اوسـت | چـنین خفتـه نیابـیدش مگر بـیدار جـوییدش |
| بـپـرسـیدم بـه کـوی دل ز پـیری مـن از آن دلـبـر | اشارت کرد آن پـیرم که در اسـرار جـوییدش |
| بـگـفـتـم پـیـر را بـالـلـه تـویی اسـرار گـفـت آری | مـنـم دریـای پـرگـوهـر بـه دریابـار جـوییدش |
| زهـی گـوهـر کـه دریـا را بـه نـور خـویش پـر دارد | مسـلمانان مسلمانان در آن انوار جـوییدش |
| چـو یوسـف شـمس تـبـریزی بـه بـازار صـفـا آمد | مر اخـوان صـفـا را گـو در آن بـازار جـوییدش |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
