ز صــحــن ایـن چــمـن آن ســرو قـامـت را تــمـنـا کـنبـه زیر سایه اش بـنشین، قیامت را تماشا کنبــه طـرف بــوسـتــان بــاد بــهـار آمـد، بــشـد شـادیبـ…
| ز صــحــن ایـن چــمـن آن ســرو قـامـت را تــمـنـا کـن | بـه زیر سایه اش بـنشین، قیامت را تماشا کن |
| بــه طـرف بــوسـتــان بــاد بــهـار آمـد، بــشـد شـادی | بـرای دوسـتـان اسـبـاب عـشـرت را مـهـیا کـن |
| نــگـــارا تـــا لـــب پـــر نــوش و زلــف پـــر گـــره داری | درون خـسـتـه را دریـاب و کـار بـسـتـه را واکـن |
| تـو مـشـکـین مـو نبـاید سـاعـتـی بـی کـار بـنشـینی | گهی بـر تار چنگی زن، گهی در جام صهبـا کن |
| نـشــایـد شــاهـد زیـبــا نــبــخــشــایـد مــی حــمــرا | به صورت چون که زیبـایی به معنی کار زیبا کن |
| کـسـی در مـلـک خـوبـی مـرد مـیدانـت نخـواهد شـد | گهی بر ماه خنجر کش، گهی با مهر غوغا کن |
| گهی برخیز و گه بنشین، به می دادن به می خوردن | گهی آشوب را بـنشان و گاهی فتنه بـر پـا کن |
| ز عـاشـق هیچ کـس مـعـشـوق را بـهتـر نـمـی بـینـد | بــرو از دیـده وامـق نـظـر در حــسـن عـذرا کـن |
| بــیـا هــمــراه مــن یـک روز بــر مــصــر ســر کــویـش | ز هر سو صدهزاران یوسف گم گشته پـیدا کن |
| فروغی چون بـه خونت صف کشد بـر گشتـه مژگانش | تـو هم روی تـظـلم را بـه شـاه لـشـکـر آرا کـن |
| ابـــوالــفــتـــح مــظــفــر نــاصــرالــدیــن شــاه رزم آرا | که تـیغـش را قضـا گوید بـه خـونریزی مدارا کن |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
