نیست ما را شکوه ای از تـنگی جـا در قفسکـز دل واکــرده مـاداریـم صــحــرا درقــفــسبلبل از کوتاه بینی چشم بـرگل دوخته استورنه آماده اسـت صـددام تـماشـا…
| نیست ما را شکوه ای از تـنگی جـا در قفس | کـز دل واکــرده مـاداریـم صــحــرا درقــفــس |
| بلبل از کوتاه بینی چشم بـرگل دوخته است | ورنه آماده اسـت صـددام تـماشـا در قـفـس |
| نیست ممکن دل شود در سینه صدچاک بـاز | چـون تـواند بـال و پـر واکرد عـنقا در قفس ؟ |
| از هـم آوازان شـودزنـدان بــهـشـت دلـگـشـا | وای بر مرغی که افتاده است تنها در قفس |
| نامـه در رخـنه دیوار نسـیان مـانده ای اسـت | از غــبــار کـاهـلـی بــال و پــر مـا در قـفـس |
| برگ عیش از دوری احباب داغ حسرت است | نیسـت آب و دانـه بـربـلـبـل گـوارا در قـفـس |
| داغ غـربــت شــعـلـه آواز را روشــنـگـرســت | نـالـه مـرغ چــمـن گـردد دو بــالـا در قـفــس |
| لب درین بـستـانسرا چـون غنچـه گل وامکن | کـز زبـان خـویش بـاشـد مرغ گویا در قـفـس |
| مـی رسـد رزق گـرفـتــاران دنـیـا بــی طـلـب | هـسـت آب و دانـه مـرغـان مـهـیا در قـفـس |
| روح از طول امل مانده است در زندان جـسم | بـر نیارد هیچ مرغـی رشـتـه از پـا در قفـس |
| دور بــاش شـرم اگـر حـایـل نـگـردد در مـیـان | تنگ بـر بـلبل شود از جوش گل جا در قفس |
| بـــوی گــل رابــود پــای دلــنــوازی در نــگــار | بـلبـل بـی طـالع ما داشـت تـا جـا در قفـس |
| مـا همـان از بـدگـمانیها دل خـود می خـوریم | گرچـه آماده اسـت صـائب روزی ما در قفس |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
