آه کــه آن صــدر ســـرا مــی نــدهــد بـــار مــرامی نکـند مـحـرم جـان محـرم اسـرار مرانـغـزی و خــوبــی و فـرش آتــش تــیـز نـظــرشپـرسش همچون شکرش ک…
| آه کــه آن صــدر ســـرا مــی نــدهــد بـــار مــرا | می نکـند مـحـرم جـان محـرم اسـرار مرا |
| نـغـزی و خــوبــی و فـرش آتــش تــیـز نـظــرش | پـرسش همچون شکرش کرد گرفتـار مرا |
| گـفـت مـرا مـهـر تــو کـو رنـگ تــو کـو فـر تـو کـو | رنـگ کـجـا مـانـد و بـو سـاعـت دیدار مـرا |
| غــرقــه جــوی کــرمــم بــنـده آن صــبــحــدمـم | کان گل خوش بوی کشد جانب گلزار مرا |
| هـر کـه بــه جـوبــار بــود جـامـه بــر او بــار بــود | چـند زیانست و گران خـرقه و دستـار مرا |
| مـلـکـت و اسـبـاب کـز ایـن مـاه رخـان شـکـرین | هسـت بـه معـنی چـو بـود یار وفـادار مرا |
| دسـتـگـه و پـیشـه تـو را دانش و اندیشـه تـو را | شـیر تـو را بـیشـه تـو را آهوی تـاتـار مـرا |
| نیست کند هست کند بی دل و بی دست کند | بـاده دهد مسـت کند سـاقـی خـمار مرا |
| ای دل قـلـاش مـکـن فـتــنـه و پــرخــاش مـکـن | شـهره مکن فـاش مکن بـر سـر بـازار مرا |
| گــر شــکــنـد پــنـد مــرا زفــت کــنـد بــنـد مــرا | بــر طــمـع ســاخــتــن یـار خــریـدار مــرا |
| بــیـش مـزن دم ز دوی دو دو مـگـو چـون ثـنـوی | اصل سبـب را بـطلب بـس شد از آثار مرا |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
