بــه خــدا اگـر بــمـیـرم کــه دل از تــو بــرنـگـیـرمبــرو ای طـبـیـبـم از سـر کـه دوا نـمـی پـذیـرمهمـه عـمـر بـا حـریفـان بـنشـسـتـمی و خـوبـانتـو …
| بــه خــدا اگـر بــمـیـرم کــه دل از تــو بــرنـگـیـرم | بــرو ای طـبـیـبـم از سـر کـه دوا نـمـی پـذیـرم |
| همـه عـمـر بـا حـریفـان بـنشـسـتـمی و خـوبـان | تـو بـخـاسـتـی و نقشت بـنشسـت در ضمیرم |
| مـده ای حــکـیـم پــنـدم کـه بــه کــار درنـبــنـدم | که ز خـویشـتـن گزیرسـت و ز دوسـت ناگزیرم |
| بـرو ای سـپـر ز پـیشم که بـه جـان رسید پـیکان | بــگـذار تـا بــبـیـنـم کـه کـه مـی زنـد بـه تـیـرم |
| نـه نــشــاط دوســتــانـم نـه فــراغ بــوســتــانـم | بـرویـد ای رفـیقـان بـه سـفـر کـه مـن اسـیـرم |
| تــو در آب اگـر بــبــیـنـی حـرکـات خـویـشـتــن را | بـه زبـان خود بـگویی که بـه حسن بـی نظیرم |
| تو به خواب خوش بیاسای و به عیش و کامرانی | کـه نه من غـنوده ام دوش و نه مردم از نفـیرم |
| نـه تــوانـگــران بــبــخــشــنـد فــقــیـر نـاتــوان را | نـظـری کـن ای تـوانـگـر کـه بـه دیدنـت فـقـیرم |
| اگـرم چــو عــود ســوزی تــن مـن فـدای جــانـت | کـه خـوشـسـت عـیش مردم بـه روایح عـبـیرم |
| نه تـو گفته ای که سعدی نبـرد ز دست من جان | نه به خاک پای مردان چو تو می کشی نمیرم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
