در دل خـلـد چـو تــیـر قـضـا هـر ادای خـلـقرحم است بر کسی که شود آشنای خلقصـبـح قـیامـت اسـت جـبـین گـشـاده شـانبـرق فـنـاسـت خـنـده دنـدان نـمـای خـل…
| در دل خـلـد چـو تــیـر قـضـا هـر ادای خـلـق | رحم است بر کسی که شود آشنای خلق |
| صـبـح قـیامـت اسـت جـبـین گـشـاده شـان | بـرق فـنـاسـت خـنـده دنـدان نـمـای خـلـق |
| در شــوره زار ریـخــتــن آب زنـدگــی اســت | از عـمـر آنـچـه صـرف کـنی دررضـای خـلـق |
| در چـار موجـه لنگـر کـشـتـی اسـت بـادبـان | آســودگـی طـمـع مـکـن ازآشــنـای خــلـق |
| مرغی است کز گسستن دام است دلگران | آن ساده دل که شکوه کند از جـفای خـلق |
| درآب زیــر کــاه خـــطـــر بـــیــشـــتـــر بـــود | از ره مـرو بـه ظـاهـر صـلـح وصـفـای خـلـق |
| هرکس که بـرتـو پـشـت کند مغـتـنم شـمار | کـز روی کـار خـلـق بــود بـه، قـفـای خـلـق |
| تـارو بـه خلق داری، پـشتـت بـه قبـله است | بـر خلق پـشت کن که شوی مقتدای خلق |
| ســیــری ز حـــرف پـــوچ نــدارنــدمــردمــان | بـی دانـه سـیـر و دور کـنـد آسـیـای خـلـق |
| از پــنـبــه نـاز مــرهـم کــافــور مـی کــشــد | گـوشـی کـه شـد گـزیـده زآواز پــای خـلـق |
| دلسـوزیش بـه اشک ندامت سـرشـتـه بـود | بـسـتـیم چـشـم یکـقـلم از تـوتـیای خـلـق |
| تــا وحـشـتــم بــه وادی تــنـهـا روی فـکـنـد | بـرمـن دهـان شـیـر بـود نـقـش پـای خـلـق |
| در دیده ها سـبـک نشـوی تـا چـو بـرگ کـاه | ازجــا مـرو بــه جــاذبــه کــهـربــای خــلــق |
| صـائب بـه درد خـویش ز درمان کن اخـتـصـار | کـز درد بــی دواسـت گـرانـتــر دوای خـلـق |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
