ای دل فــغــان کــه آن بــت چــالــاک مــی رودمـا در غـمـیم و یـار طـربـنـاک مـی رودخـوردی شـراب وصـل بـشـادی بــسـی کـنـونبـا زهـر غـم بـسـازکـه تـری…
ای دل فــغــان کــه آن بــت چــالــاک مــی رود | مـا در غـمـیم و یـار طـربـنـاک مـی رود |
خـوردی شـراب وصـل بـشـادی بــسـی کـنـون | بـا زهـر غـم بـسـازکـه تـریاک مـی رود |
چـون مرغ نیم بـسمل وچـون صید خـون چـکان | دلهای خـلق بـسـتـه بـفتـراک می رود |
در شـــاه راه هـــجــــر چـــو عـــیـــار بــــادیـــه | زر بـرده مرد کشته وبـی بـاک می رود |
چــون شــبـــنــم آب دیــده مــن در فــراق تـــو | بـر گـرد می نشـیند ودر خـاک می رود |
چــون چــشــم ابـــر دیــده اخــتــر گــرفــت آب | از دود آه مـن کـه بــر افــلـاک مـی رود |
بـــــر روی روزگــــار جــــزو کــــو رونــــده یــــی | کـو همـچـو آب دیده مـن پـاک می رود |
اوآب بـــود وزآتـــش شـــوق ایـــن دل حـــزیــن | بـااو دراوفـتـاد وچـو خـاشـاک مـی رود |
چون دوست عزم کرد همی گوی همچو سیف | ای دل فغان که آن بت چالاک می رود |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج