ما دل خود را به دست شوق شکستیمهر شکنش را بـه تـار زلف تـو بـستیمتــا نـنـشــیـنـد بــه خــاطـر تــو غـبــاریاز سر جان خاستیم و بـا تو نشستیماز پــی پـ…
ما دل خود را به دست شوق شکستیم | هر شکنش را بـه تـار زلف تـو بـستیم |
تــا نـنـشــیـنـد بــه خــاطـر تــو غـبــاری | از سر جان خاستیم و بـا تو نشستیم |
از پــی پــیــونــد حــلــقــه ســر زلــفــت | رشتـه الفت ز هر چـه بـود گسستـیم |
از سـر مـا پـا مـکـش کـه بـا تـو بـه یاری | بـر سـر مهر نخـسـت و عهد السـتـیم |
پــیـک صــبــاگــر پــیـامــی از تــو بــیـارد | ما همه سرگشتـگان بـاد بـه دسـتـیم |
بــر سـر زلـفـت بـه هـیـچ حـیـلـتـی آخـر | دست نجـستـیم و از کمند نجـستـیم |
گـر بــکـشـنـد از گـنـاه عـشـق تـو مـا را | بـاز نگردیم از این طـریق که هسـتـیم |
گـر ز تــو بــویـی نـســیـم صــبــح نـیـارد | هوش نیاییم از این شراب که مستیم |
بـنده عـشـقیم و محـو دوسـت فـروغـی | ذره پــاکــیــم و آفــتــاب پــرســتــیــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج