مـشـک شـد خـون در وجـود آهوان مـا همـچـنـانسـنگ خـارا لعل شـد در صلب کان ما همچـنانراه بــا خــوابــیــدگــی دامــان مــنــزل را گــرفــتبر زمین چسبید…
| مـشـک شـد خـون در وجـود آهوان مـا همـچـنـان | سـنگ خـارا لعل شـد در صلب کان ما همچـنان |
| راه بــا خــوابــیــدگــی دامــان مــنــزل را گــرفــت | بر زمین چسبیده چون سنگ نشان ما همچنان |
| تــخــم قــارون ســر بـــرون آورد از مــغــز زمــیــن | چـون شـرر در سـینـه خـارا نـهان مـا همـچـنـان |
| سـبـزه خـوابـیـده زیـر سـنـگ قـامـت راسـت کـرد | همچـو مخـمل بـسـتـر خـواب گـران ما همچـنان |
| بـیـضـه فـولـاد را جـوهـر بــه یـکـدیـگـر شـکـسـت | از گـرانـجــانـی گـره در آشــیـان مـا هـمـچــنـان |
| کــنـد ســیـلــاب حــوادث ریـشــه کــوه از زمــیـن | بـرنـمـی داریـم دل زین خـاکـدان مـا هـمـچـنـان |
| تــیـر پــای آهــنــیـن در دامــن عــزلــت کــشــیـد | در کـشـاکش بـا قـد همچـون کمان ما همچـنان |
| شـد سـکـنـدر را ز وصـل آب، خـود بـینی حـجـاب | تــشــنـه آیـیـنـه چــون آب روان مــا هـمـچــنـان |
| سـوده شـد ز الوان نعـمت گر چـه دندان ها تـمام | خـون خـود را می خـوریم از فکر نان ما همچـنان |
| محو در خورشید شد شبنم ز گل تا چشم بست | بـرنمی داریم چـشـم از گـلـرخـان مـا همـچـنان |
| روی مــاه مــصــر نــیــلــی شــد ز اخــوان زمــان | روی دل جــویـیـم از اخـوان زمـان مـا هـمـچـنـان |
| آفــــتــــاب عــــمـــر آمــــد بــــر لــــب بــــام زوال | در سـرانـجــام صـفـای خـانـمـان مـا هـمـچـنـان |
| گـشــت از مـغــز قـلـم فــربــه تــهـیـگـاه ســگـان | چون هما محتـاج مشتی استـخوان ما همچنان |
| شـمـع از آتــش زبــانـی داد صـائب سـر بــه بــاد | در مـقـام لـاف سـر تـا پـای زبـان مـا هـمـچـنـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
