سوخـتـه اسـت از آتـش گل اشتـهای بـلبـلاننیسـت چـیزی غیر بـوی گل غـذای بـلبـلانتا کدامین سنگدل گل چید ازین گلشن که بازبـوی خـون مـی آید امـروز از نـوای…
| سوخـتـه اسـت از آتـش گل اشتـهای بـلبـلان | نیسـت چـیزی غیر بـوی گل غـذای بـلبـلان |
| تا کدامین سنگدل گل چید ازین گلشن که باز | بـوی خـون مـی آید امـروز از نـوای بـلـبـلـان |
| خـار در چـشـم خـزان ریزد نـسـیم جـلـوه اش | گـر نپـیچـد شـاخ گل سـر از رضـای بـلبـلان |
| سخـت می تـرسم چـو بـرگ لاله گردد داغدار | گــوش گــل از نـالـه دردآشــنـای بــلـبــلـان |
| جـذبـه ای بـا ناله عـشـاق می بـاشـد که گل | می دود از پـوسـت بـیرون در هوای بـلبـلان |
| چــون گـل کــاغــذ بــود بــا تــازه رویـان بــهـار | نغمه های خـشـک مطـرب بـا نوای بـلبـلان |
| سـبــزه خـوابـیـده ای نـگـذاشـت در گـلـزارهـا | های هوی می پرستان، های های بـلبـلان |
| غنچـه مسـتـور را خـواهد فتـاد از بـام طـشـت | گر چنین بی پرده خواهد شد صدای بلبلان |
| غـنـچـه نـشـکـفـتـه در گـلـزار نـتــوان یـافـتــن | از نـسـیم نـغـمـه های دلـگـشـای بـلـبـلـان |
| چـاک در دیوار گلشن چـون قفس خواهد فتـاد | گـر چـنین بـالد گـل از مدح و ثـنای بـلـبـلـان |
| از نــوای عــنــدلــیــبــان بــاغ پــر آوازه اســت | شاخ گل دستی است از بهر دعای بـلبـلان |
| خـرده گیری نیسـت کار کیسه پـردازان عشق | ورنـه گـل آمـاده دارد خـونـبـهـای بــلـبــلـان |
| نیسـت آن بـی درد را پـروای عاشق، ورنه گل | تا سحر چون شمع می سوزد بـرای بـلبلان |
| جـنـگ دارد بـا مـحـبـت خـواب، ورنه شـاخ گـل | کرده است از غنچه سامان متـکای بـلبـلان |
| می کـند قـانون عـشـرت سـاز بـهر گـلسـتـان | نــوبـــهــار از مــد آواز رســـای بـــلــبـــلــان |
| نـالـه تــنـهـایـی مـن بــی اثــر افـتــاده اســت | ورنه شـاخ گـل گـذارد سـر بـه پـای بـلبـلان |
| صـائب ایـام خـزان جــوش بــهـاران مـی زنـنـد | تـا صـریر کـلک من شـد پـیشـوای بـلـبـلـان |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
