چـنـان بــه کـوی تـو آسـوده از بــهـشـت بــریـنـمکـه در ضـمـیـر نـیـامـد خـیـال حــوری عـیـنـمکـمـنـد طــره نـهـادی بــه پــای طــاقـت و تــابــمسـپـا…
| چـنـان بــه کـوی تـو آسـوده از بــهـشـت بــریـنـم | کـه در ضـمـیـر نـیـامـد خـیـال حــوری عـیـنـم |
| کـمـنـد طــره نـهـادی بــه پــای طــاقـت و تــابــم | سـپـاه غمزی کشـیدی بـه غـارت دل و دینم |
| نـه دســت آن کـه دمـی دامـن وصــال تــو گـیـرم | نه بـخت آن که شبـی جـلوه جـمال تـو بـینم |
| مــرا چـــه کــار بـــه دیــدار مــهــوشـــان زمــانــه | کـه بــا وجـود تــو فـارغ ز سـیـر روی زمـیـنـم |
| ز رشــک مـردن مـن جــان عـالـمـی بــه لـب آیـد | اگـر بــه روی تــو افـتــد نـگـاه بــاز پــسـیـنـم |
| ز بــس کـه هـر ســر مـویـم هـوای مـهـر تــو دارد | نمی بـرم ز تـو گر سـر بـری بـه خـنجـر کـینم |
| ز حـسـرت لـب مـیـگـون و جــعـد غـالـیـه سـایـت | رفـیق لـعـل بـدخـشـان، شـریک نـافـه چـینم |
| معاشران همه مشغول عیش و عشرت و شادی | بـه غـیر من که شـب و روز بـا غـم تـو قـرینم |
| چـگـونه شـاد نـبـاشـد دلـم بـه گـوشـه نـشـینی | که خال گوشه چشم تـو کرده گوشه نشینم |
| بـــر آســتــانــه آن پــادشــاه حــســن فــروغــی | کمان کشیده ز هر گوشه لشکری به کمینم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
