گــر مــی نــکــنــد لــبـــم بــیــانــتسـر می گوید بـه گوش جـانتگـر لـب ز سـلـام تـو خـموش اسـتبس هم سخن است با نهایتتـــن از تـــو هــمــی کــنــد …
گــر مــی نــکــنــد لــبـــم بــیــانــت | سـر می گوید بـه گوش جـانت |
گـر لـب ز سـلـام تـو خـموش اسـت | بس هم سخن است با نهایت |
تـــن از تـــو هــمــی کــنــد کــرانــه | جـان بـگرفـتـه اسـت در میانت |
صــورت اگــرت چــو تــیــر انــداخــت | جـانش بـکـشـید چـون کـمانت |
هــرچ از تــو نــهــان کــنــد بــگــویـد | در گـــوش ضـــمــیــر رازدانــت |
ایــن دم اگـــر از مـــیـــان بـــرونـــی | بـــازآرد دل کــمــرکـــشـــانــت |
در بـــاطــن کــرده خـــاص خــاصــت | در ظــاهـر کــرده امــتــحــانـت |
خامش که چو در تو این غم انداخت | بس بـاشد این کشش نشانت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج