مــــن از آن روز کــــه دربـــــنــــد تــــوام آزادمپـادشاهم که بـه دسـت تـو اسیر افتـادمهـمـه غـم هـای جـهـان هیچ اثـر مـی نـکـنـددر من از بـس که بـ…
| مــــن از آن روز کــــه دربـــــنــــد تــــوام آزادم | پـادشاهم که بـه دسـت تـو اسیر افتـادم |
| هـمـه غـم هـای جـهـان هیچ اثـر مـی نـکـنـد | در من از بـس که بـه دیدار عزیزت شـادم |
| خـرم آن روز کـه جــان مـی رود انـدر طـلـبــت | تــا بــیـایـنـد عــزیـزان بــه مـبــارک بــادم |
| مـن کـه در هیچ مـقـامـی نـزدم خـیمـه انـس | پـیش تـو رخـت بـیفـکـنـدم و دل بـنـهادم |
| دانـی از دولـت وصـلـت چـه طـلـب دارم هـیچ | یـاد تـو مـصـلـحـت خـویـش بـبـرد از یـادم |
| بــه وفــای تــو کــز آن روز کــه دلـبــنـد مـنـی | دل نبـسـتـم بـه وفای کس و در نگشادم |
| تــا خـیـال قـد و بــالـای تــو در فـکـر مـنـسـت | گـر خـلـایق همه سـروند چـو سـرو آزادم |
| به سخن راست نیاید که چه شیرین سخنی | وین عجبـتر که تو شیرینی و من فرهادم |
| دستـگاهی نه که در پـای تـو ریزم چـون خاک | حاصل آنست که چون طبـل تهی پربـادم |
| مـی نـمـایـد کـه جــفــای فـلـک از دامـن مـن | دسـت کـوتــه نـکـنـد تــا نـکـنـد بــنـیـادم |
| ظـاهـر آنـســت کـه بــا ســابــقـه حــکـم ازل | جـهد سـودی نکـنـد تـن بـه قـضـا دردادم |
| ور تــحــمـل نـکــنـم جــور زمـان را چــه کـنـم | داوری نـیسـت کـه از وی بـسـتـانـد دادم |
| دلـم از صـحـبــت شـیـراز بـه کـلـی بــگـرفـت | وقت آنسـت که پـرسـی خـبـر از بـغدادم |
| هیچ شک نیسـت که فریاد من آن جـا بـرسد | عـجـب ار صـاحـب دیـوان نـرسـد فـریـادم |
| سعدیا حـب وطن گر چـه حـدیثـیست صحـیح | نتوان مرد به سختی که من این جا زادم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
