فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

شماره ٣٦٧: مرا می گفت دوش آن یار عیار

مـرا مـی گــفــت دوش آن یـار عــیـارسـگ عاشـق بـه از شیران هشیارجهان پـر شد مگر گوشت گرفتـستسـگ اصـحـاب کهف و صـاحـب غارقـریـن شــاه بــاشـد آن ســگـی…

مـرا مـی گــفــت دوش آن یـار عــیـارسـگ عاشـق بـه از شیران هشیار
جهان پـر شد مگر گوشت گرفتـستسـگ اصـحـاب کهف و صـاحـب غار
قـریـن شــاه بــاشـد آن ســگـی کـوبــرای شـاه جـویـد کـبـک و کـفـتـار
خـصـوصـا آن سـگی کـو را بـه همتنـبـاشـد صـیـد او جـز شـاه مـخـتـار
بـبـوسـد خـاک پـایـش شـیـر گـردونبــدان لـب کــه نـیـالـایـد بــه مـردار
دمی می خور دمی می گو به نوبتمده خود را به گفت و گو به یک بار
نه آن مطـرب کـه در مجـلس نشـیندگهی نوشـد گهی کوشد بـه مزمار
مـلـولـان بــاز جــنـبــیـدن گــرفــتــنـدهمـی جـنگـند و می لـنگـند ناچـار
بــجــنـبــان گـوشـه زنـجــیـر خــود رارگ دیـوانـگــیـشــان را بــیـفــشــار
مـلــول جــمـلــه عــالــم تــازه گــرددچــو خــنــدان انـدرآیـد یـار بــی یـار
الـفـت الـســکـر ادرکـنـی بــاســکـارایـــا جـــاری ایــا جـــاری ایــا جـــار
و لــا تـــســق بـــکــاســـات صــغــارفـــهــذا یــوم احـــســـان و ایــثـــار
و قـاتـل فـی سـبــیـل الـجـود بــخـلـالــیـبــقــی مــنــک مــنـهـاج و آثــار
فــقــل انــا صــبــبــنـا الــمــاء صــبــاو نــحــن الــمــاء لــا مــاء و لــا نــار
و ســیـمــائی شــهـیـد لــی بــانــیقضـیت عندهم فی العشـق اوطـار
و طـیـبــوا و اســکـروا قـومـی فـانـیکـریـم فـی کـروم الـعــصــر عـصــار
جــنــون فــی جــنــون فــی جــنــونتـــخــفــف عــنــک اثــقــالــا و اوزار

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج