مـرا مـی گــفــت دوش آن یـار عــیـارسـگ عاشـق بـه از شیران هشیارجهان پـر شد مگر گوشت گرفتـستسـگ اصـحـاب کهف و صـاحـب غارقـریـن شــاه بــاشـد آن ســگـی…
مـرا مـی گــفــت دوش آن یـار عــیـار | سـگ عاشـق بـه از شیران هشیار |
جهان پـر شد مگر گوشت گرفتـست | سـگ اصـحـاب کهف و صـاحـب غار |
قـریـن شــاه بــاشـد آن ســگـی کـو | بــرای شـاه جـویـد کـبـک و کـفـتـار |
خـصـوصـا آن سـگی کـو را بـه همت | نـبـاشـد صـیـد او جـز شـاه مـخـتـار |
بـبـوسـد خـاک پـایـش شـیـر گـردون | بــدان لـب کــه نـیـالـایـد بــه مـردار |
دمی می خور دمی می گو به نوبت | مده خود را به گفت و گو به یک بار |
نه آن مطـرب کـه در مجـلس نشـیند | گهی نوشـد گهی کوشد بـه مزمار |
مـلـولـان بــاز جــنـبــیـدن گــرفــتــنـد | همـی جـنگـند و می لـنگـند ناچـار |
بــجــنـبــان گـوشـه زنـجــیـر خــود را | رگ دیـوانـگــیـشــان را بــیـفــشــار |
مـلــول جــمـلــه عــالــم تــازه گــردد | چــو خــنــدان انـدرآیـد یـار بــی یـار |
الـفـت الـســکـر ادرکـنـی بــاســکـار | ایـــا جـــاری ایــا جـــاری ایــا جـــار |
و لــا تـــســق بـــکــاســـات صــغــار | فـــهــذا یــوم احـــســـان و ایــثـــار |
و قـاتـل فـی سـبــیـل الـجـود بــخـلـا | لــیـبــقــی مــنــک مــنـهـاج و آثــار |
فــقــل انــا صــبــبــنـا الــمــاء صــبــا | و نــحــن الــمــاء لــا مــاء و لــا نــار |
و ســیـمــائی شــهـیـد لــی بــانــی | قضـیت عندهم فی العشـق اوطـار |
و طـیـبــوا و اســکـروا قـومـی فـانـی | کـریـم فـی کـروم الـعــصــر عـصــار |
جــنــون فــی جــنــون فــی جــنــون | تـــخــفــف عــنــک اثــقــالــا و اوزار |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج