روی پـنـهان کـن کـه آرام دل ازمـن مـی بـریهوشم از سـر می ربـایی جـانم ازتـن می بـریاین چـه دلداری بـود جـانا که بـامن سـاعتـیمـــی نــیــارامـــی وآرا…
| روی پـنـهان کـن کـه آرام دل ازمـن مـی بـری | هوشم از سـر می ربـایی جـانم ازتـن می بـری |
| این چـه دلداری بـود جـانا که بـامن سـاعتـی | مـــی نــیــارامـــی وآرام دل ازمـــن مــی بـــری |
| گـفـتـه ای نـزد تـوآیم بـر مـن این مـنـت مـنـه | گـر بـیـایـی زآب چـشـمـم در بــدامـن مـی بـری |
| ور مرا بـی التفاتی می کنی زآن بـاک نیست | کز دلم سودای خود (چون) زنگ ازآهن می بری |
| بـارقـیب ازمن شـکـایت کـرده ای ای بـی وفـا | ماجـرای دوسـت تـا کی پـیش دشمن می بـری |
| درشـب زلـفـت نـهـان کـن آن رخ چــون روز را | کآب روی مـهـر و مـه زآن روی روشـن مـی بـری |
| زآن رخ همچون گل و زلف چو سنبـل درچـمن | آتـش لـالـه نـشـانـدی وآب سـوسـن مـی بــری |
| درشـب تـیـره بــتـابـی بــر دلـم از راه چـشـم | هـمـچـو مـاه از بـام گـردون ره بـر وزن مـی بـری |
| دوش درمستی ازآن لب بوسه یی بربوده اند | درعوض ده می دهم گربـر من آن ظـن می بـری |
| سیف فرغانی چـو سعدی نزد آن دلبـر سخن | در بــدریـا مـی فـرسـتـی زر بـمـعـدن مـی بــری |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
