چـنان کـاین دل از آن دلـدار مـسـتـسـتز خــوف صـاف مـا آن یـار مـســتــسـتخــمــارش نــشــکــنــم الــا بــه خــونـماز این شـادی دل غمخـوار مسـتـسـتشـف…
| چـنان کـاین دل از آن دلـدار مـسـتـسـت | ز خــوف صـاف مـا آن یـار مـســتــسـت |
| خــمــارش نــشــکــنــم الــا بــه خــونـم | از این شـادی دل غمخـوار مسـتـسـت |
| شـفق وارم بـه هر صبـحـی بـه خـون در | که در هر صبح آن خون خوار مستست |
| مــده پــنــد و مــبــر خــونــم بــه گــردن | کـه چـشـم دلـبـر کـین دار مسـتـسـت |
| چرا این خاک همچون طشت خون ست | که چـشـم سـاقی اسـرار مسـتـسـت |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
