مــرا دو دیــده بـــه راه و دو گــوش بـــر پــیــغــامتـو مـسـتـریـح و بـه افـسـوس مـی رود ایـامشــبــی نــپــرســی و روزی کــه دوســتــدارانـمچگونه ش…
| مــرا دو دیــده بـــه راه و دو گــوش بـــر پــیــغــام | تـو مـسـتـریـح و بـه افـسـوس مـی رود ایـام |
| شــبــی نــپــرســی و روزی کــه دوســتــدارانـم | چگونه شب به سحر می برند و روز به شام |
| بــبـردی از دل مـن مـهـر هـر کـجـا صـنـمـیـسـت | مـرا کـه قـبــلـه گـرفـتـم چـه کـار بــا اصـنـام |
| بـه کـام دل نـفـسـی بــا تـو الـتـمـاس مـنـسـت | بــسـا نـفـس کـه فـرورفـت و بــرنـیـامـد کـام |
| مــرا نــه دولــت وصــل و نــه احــتـــمــال فــراق | نه پـای رفـتـن از این نـاحـیت نه جـای مـقـام |
| چه دشمنی تو که از عشق دست و شمشیرت | مـطــاوعــت بــه گـریـزم نـمـی کـنـنـد اقـدام |
| مــلــامــتـــم نــکــنــد هــر کــه مــعـــرفـــت دارد | که عشـق می بـسـتـاند ز دسـت عقل زمام |
| مـرا کـه بــا تــو سـخـن گـویـم و سـخـن شـنـوم | نـه گـوش فـهم بـمـانـد نه هوش اسـتـفـهام |
| اگــــــر زبــــــان مــــــرا روزگــــــار دربــــــنــــــدد | بـه عـشـق در سـخـن آیند ریزه های عـظـام |
| بــر آتـش غـم سـعـدی کـدام دل کـه نـسـوخـت | گـر این سـخـن بـرود در جـهـان نـمـانـد خـام |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
