فرهنگی، هنری و ادبی

امروز : 6 مرداد 1403

شماره ٣٥٧: ترم چون حباب از هوایی که دارم

تـرم چـون حـبــاب از هـوایـی کـه دارمکـه می ریزد از هم بـنایی کـه دارمامـیدم بـه دسـت و پـایی اسـت، ورنهچه کار آید از دست و پایی که دارمبه خورشید خواه…

تـرم چـون حـبــاب از هـوایـی کـه دارمکـه می ریزد از هم بـنایی کـه دارم
امـیدم بـه دسـت و پـایی اسـت، ورنهچه کار آید از دست و پایی که دارم
به خورشید خواهد چو صبحم رساندندل ســاده از مــدعــایــی کــه دارم
نـمــانـم بــه جــا هـیـچ افــتــاده ای رابـه مـنزل بـرم نقـش پـایی کـه دارم
بــود اسـتــخــوان روزیـم گـر جــهـان رابـه دولـت رسـانـد همـایی کـه دارم
سـپـنـدسـت کـز جـا جـهـد جـا نـمـایددریـن انـجــمـن آشــنـایـی کـه دارم
سـخـن می شـود دلنشـین زود صائباگــر دل دهــد دلــربــایـی کــه دارم

گروه کتاب پایگاه خبری شاعر


منبع : درج