بـه وحـشـت ز دنـیـا سـلـامـت گـزیدمبـه دامـن کـشـیدن گـل از خـار چـیدمحــجـــاب دل و دیــده روشــنــم شــدچو نرگس بـجز پشت پـا هر چه دیدمز آزادگـی جـم…
| بـه وحـشـت ز دنـیـا سـلـامـت گـزیدم | بـه دامـن کـشـیدن گـل از خـار چـیدم |
| حــجـــاب دل و دیــده روشــنــم شــد | چو نرگس بـجز پشت پـا هر چه دیدم |
| ز آزادگـی جـملـه تـن دسـت گـشـتـم | کـه چـون سـرو دامـن ز گـلـزار چـیـدم |
| بــرآوردم از جــیــب هــر روزنــی ســر | بـه هر کـوچـه چـون مهر تـابـان دویدم |
| امـیـدم ز مـشـق جــنـونـی کـه کـردم | بـه آن مد آهی اسـت کز دل کشـیدم |
| زهسـتـی جـدا شـو کـه این راه را من | بــه مـقــراض قـطــع تــعــلـق بــریـدم |
| به یک فرد بسته است صد دفتر اینجا | بـه خـود تـا رسـیدم بـه عالم رسـیدم |
| ازان گشـت شـیرین چـو گوهر کـلامم | که از بـحر هر تـلخ و شوری چـشیدم |
| ازان شـیر گـیرم کـه در عـهد طـفـلـی | ز بـی شیری انگشـت خـود را مکیدم |
| ادب بــود مـنـظـور، نـه تــن پــرسـتـی | اگــر خـــار راه تـــو از پـــا کــشــیــدم |
| تـو بـا هر کـه خـواهی بـرو آشـنا شـو | کـه مـن خــیـری از آشـنـایـی نـدیـدم |
| نـصــیـب مـن از قـرب ایـن لـالـه رویـان | بساطی است کز داغ بر سینه چیدم |
| مـرادم تــو بــودی ز ســیـر و اقــامــت | ز هر جـا گذشتـم، بـه هر جـا رسیدم |
| مده صـائب از دسـت دامـان وحـشـت | کــه مــن از رمـیـدن چــنـیـن آرمـیـدم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
