سـروش عشـق تـو یک نکتـه گفت در گوشمکـه بــار هـر دو جـهـان را فـکـنـد از دوشـماگـر چـه وصـل تـو ممـکـن نمی شـود، لـیکـندرین معـامله تـا ممکن اسـت می ک…
| سـروش عشـق تـو یک نکتـه گفت در گوشم | کـه بــار هـر دو جـهـان را فـکـنـد از دوشـم |
| اگـر چـه وصـل تـو ممـکـن نمی شـود، لـیکـن | درین معـامله تـا ممکن اسـت می کوشـم |
| غــم تــو را بــه نـشــاط جــهـان نـشــایـد داد | مـن این خـریده خـود را بـه هیچ نفـروشـم |
| به خواب خوش نرود چشم من از خوشحالی | اگر تـو مسـت بـیفتـی شـبـی در آغوشـم |
| بــه هـیـچ حــال ز خـاطـر فـرامـشـم نـشـوی | ولــی دریـغ کــه از خــاطــرت فــرامـوشــم |
| ز یک خـدنـگ نـشـانی بـه خـون خـویشـتـنـم | اگـــر هـــزار زره بــــر ســـر زره پــــوشـــم |
| دو گـوشـت ار ز خـروشـیـدنـم بــه تـنـگ آمـد | چنین مزن که ز دستت چو چنگ نخروشم |
| بــیـار سـاغـر مـی را بــه گـردش ای سـاقـی | که من ز چـشم حـریف افکن تـو مدهوشم |
| مـگـر بــه دامـن مـحـشـر مـرا بــه دوش آرنـد | چـنین که مسـت و خـراب از پـیاله دوشـم |
| چــنـان زبــانـه کــشــیـد آتــش تــظــلـم مـن | کـه آب چـشـمه رحـمـت نکـرد خـامـوشـم |
| ز هر طـرف بـه کـمـینـم نـشـسـتـه شـیراننـد | من از نهایت غـفـلت بـه خـواب خـرگوشـم |
| فـروغـی از مـی گـلـگـون سـخـن بـگـو ور نـه | مـن آن دمـاغ نـدارم کــه یـاوه بــنـیـوشــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
