دوش از در مـی خـانه کـشـیدنـد بـه دوشـمتــا روز جــزا مــســت ز کــیــفــیــت دوشــمچـشـمـم بـه چـه کـار آید اگـر سـاده نـبـینمکامم بـه چـه خـوش بـاشـ…
| دوش از در مـی خـانه کـشـیدنـد بـه دوشـم | تــا روز جــزا مــســت ز کــیــفــیــت دوشــم |
| چـشـمـم بـه چـه کـار آید اگـر سـاده نـبـینم | کامم بـه چـه خـوش بـاشـد اگر بـاده ننوشم |
| هـم خـاک در پــیـر مـغـان سـرمـه چـشـمـم | هـم زلـف کـج مـغـبــچـگـان حـلـقـه گـوشـم |
| هم چشم سیه مست تو کرده ست خرابـم | هم لعـل قدح نوش تـو بـرده سـت ز هوشـم |
| تــو مـهـر درخــشــنـده و مـن ذره مــحــتــاج | تــو خـانـه فـروزنـده و مـن خـانـه بــه دوشـم |
| خون دلم از حسرت یک جام به جوش است | آبــی بــه سـر آتــش مـن زن کـه نـجــوشـم |
| تـا شـانـه صـفـت چـنـگ زدم بـر سـر زلـفـت | گـه عـقـده گـشـاینـده گـهی نـافـه فـروشـم |
| تـا مـهـر تـو زد بـر لـب مـن مـهـر خـمـوشـی | آتش ز سرم شعله کشیده ست و خموشم |
| در دایــره عـــشـــق تـــو تـــا پـــای نــهــادم | گـاهی بـه خـراش دل و گاهی بـه خـروشـم |
| گـوینـد کـه در سـینـه غـم عـشـق نهان کـن | در پـنـبــه چـسـان آتـش سـوزنـده بــپـوشـم |
| فــارغ نـشــوم زیـن شــب تــاریـک فـروغــی | تـــا در پـــی آن مــاه فــروزنــده نــکــوشـــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
