تا تو به گلشن آمدی، بـا همه در کشاکشموه کـه تــو در کـنـار گـل، مـن بــه مـیـان آتــشــمتـا نمکـم لب تـو را، می بـه دهان نمی بـرمتـا نچـشـم از این نمـ…
| تا تو به گلشن آمدی، بـا همه در کشاکشم | وه کـه تــو در کـنـار گـل، مـن بــه مـیـان آتــشــم |
| تـا نمکـم لب تـو را، می بـه دهان نمی بـرم | تـا نچـشـم از این نمـک، چـیز دگـر نمـی چـشـم |
| چـرخ شـود غـلـام مـن، دور زند بـه کـام من | گـر تــو بــه گـردش آوری جـام شـراب بــیـغـشـم |
| کاسه خون و جام می، فرق ز هم نکرده ام | بس که به دور نرگست باده نخورده، سر خوشم |
| گـر چـه بـه هیچ حـالـتـی یاد نکـرده ای مـرا | یـاد دهـان تــنــگ تــو هـیـچ نــشــد فــرامــشــم |
| تـا که عیان ز پـرده شد صورت نقش بـند تـو | رشـک نگـارخـانه شـد، روی بـه خـون مـنـقـشـم |
| دوش بـه قد دلکشـت قصـه سـرو گفـتـه ام | گـفـت کـه شـرمـسـار شـو از حـرکـات دلـکـشـم |
| بـس که شب وصال تـو ناطقه لال می شود | بـا همه ذوق سـاکـنم، بـا همه شـوق خـامشـم |
| بـلعجـبـی نگر که من بـا همه لاف عاشقی | یـار نـدیـده والـه ام، مـی نـچــشـیـده بــیـهـشـم |
| نی ز حـبـیب ایمـنم، نی ز طـبـیب مـطـمئن | چــاره دل کـجــا کـنـم کـز هـمـه جــا مـشـوشـم |
| تـا فـکـنم فـروغـیا دشـمن شـاه را بـه خـون | دسـت دعـا بــر آسـمـان، تـیـر بــلـا بـه تـرکـشـم |
| نـاصـردیـن شـه قـوی آن کـه ز بــیـم تـیـغ او | تــرک نـمـوده کـج روی، ابــروی تــرک مـهـوشــم |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
