چـو دررسـید ز تـبـریز شمس دین چـو قمربـبـسـت شمس و قمر پـیش بـندگیش کمرچـــو روی انـــور او گـــشـــت دیــده دیــدهمـقـام دیـدن حـق یـافـت دیـده هـای …
| چـو دررسـید ز تـبـریز شمس دین چـو قمر | بـبـسـت شمس و قمر پـیش بـندگیش کمر |
| چـــو روی انـــور او گـــشـــت دیــده دیــده | مـقـام دیـدن حـق یـافـت دیـده هـای بـشـر |
| فرشـتـه نعـره زنان پـیش او چـو چـاوشـان | فلک سجودکنان پیش او به چشم و به سر |
| بـه چـشـم نفـس نـشـد روی مـاه او دیدن | که نفس می نگشـاید بـه سـوی شـاه نظر |
| کـه لـعـل آن مـه خــاصـیـت زمـرد داشــت | از آن بـبـسـت از او اژدهای نـفـس بـه صـبـر |
| درخـت هر که بـدو سـر کـشـید جـان نبـرد | ز اره هــای فــنــا و ز زخــمــه هــای تـــبـــر |
| کـنون کـه ماه نهان شـد ز ابـر این هجـران | ز ابـــرهـــای دو دیـــده فـــرودویـــد مـــطـــر |
| ز قطره های دو دیده زمین شدی سرسبز | اگـر نـه قـطـره بـرآمـیـخـتـی بـه خـون جـگـر |
| جـگـر چـو آلت رحـمسـت رحـم از او خـیزد | از ایـن ســبــب مـدد دیـده هـا بــکــرد مـگـر |
| ز عـشـق جـمـلـه اجـزای خـانـه بـاخـبـرنـد | چـو کـدخـدای بــود از جــمـال شـه مـخـبــر |
| تـو طالب خبـری کم نشین بـه بـی خبـران | گـروه بـی خـبـران را بـه هیچ سـگ مشـمـر |
| کـه جـفـت مرده تـو را مرده شـوی گـرداند | که شـوی مرده بـود خـود ز مرده شوی بـتـر |
| بـه چـشـم درد بـه عـیسـی نگر اگر نگری | سـرک مپـیچ بـدان چـشم و در خـرش منگر |
| چـو همنشـین شـود انگور بـا خـم سـرکـه | شـراب او تـرشـی شـد حـریف اوسـت کـبـر |
| بـه حـیله حـیله تـو سوراخ کن خم تـرشی | بـرون گریز و بـو سـوی بـحـر شـهد و شـکـر |
| کـدام بـحـر خـداوند شـمـس دین بـه حـق | بــه ذات پــاک خــدا اوسـت خــسـرو اکـبــر |
گروه کتاب پایگاه خبری شاعر
منبع : درج
منبع : درج
